Մաս 66.

274 137 25
                                    

Սևահեր երիտասարդն ու կանաչաչյա օրիորդը զբոսնում են խոնավ բնության շուրջը:Քանի օր ամբողջ գիշեր անձրևել է , բույսերի ցողունները դեռևս թաց են:

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Սևահեր երիտասարդն ու կանաչաչյա օրիորդը զբոսնում են խոնավ բնության շուրջը:Քանի օր ամբողջ գիշեր անձրևել է , բույսերի ցողունները դեռևս թաց են:

-Ոչ ոք չկա:

Հետաքրքիր հայացքով նայելով աջ ու ձախ ՝ խոսում է Վիլյան:

-Որովհետև մենակ մեր նման գժերն են էս ժամին գալիս պիկնիկի:

Երիտասարդի սպորտային կոշիկներն ամբողջությամբ պատվում են ցեղով:Նայում է դրանց և ծռմռում երեսը:

-Միշտ սրճարան կամ ակումբ ենք գնում:
Չի կարելի՞ էսօր էլ էս ձևով հանգստանալ:

Այնպիսի դեմքի արտահայտություն է ընդունում , որ Նարեկը չի կարողանում դիմակայել . պտտեցնում է դեպի իրեն և հպվում շուրթերին ՝ ձեռքերի ափերով գրկելով փխրուն մեջքը:

-Նար , կտեսնեն:

-Ոչ ոք չկա:

Ընկերուհու պես խոսելով ՝ ձեռք է առնում և շարունակում քայլքը:

-Նստե՞նք:

Առաջարկում է ու դնում փայտե արկղը թաց խոտերին:Նարեկն օգնում է փռել հաստ ծածկոցը , և տեղավորվում են դրա վրա:Հետևում հսկայական ծառ է , որին հենվում են իրենց մեջքերով:

-Շատ փափուկ ա:

Մինչ երիտասարդը բողոքում է տեղի չորությունից , կանաչաչյան դատարկում է արկղը ՝ դասավորելով սենդվիչներն ու հյութերը ծածկոցին:

-Հերիք ա դժգոհես , Նարեկ:

-Ուրեմն կերակրի ինձ , ես սոված եմ:

-Փոքր էրեխա չես:

Ասում է Վիլյան ՝ սենդվիչը խցկելով ընկերոջ բերանը:Նա ծիծաղում է և ծամում:

-Նար...

Աղջիկն իր վրա է հրավիրում Նարեկի ողջ ուշադրությունը , ով անխնա ուտում է:

Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ էWhere stories live. Discover now