Սևահեր երիտասարդն ու կանաչաչյա օրիորդը զբոսնում են խոնավ բնության շուրջը:Քանի օր ամբողջ գիշեր անձրևել է , բույսերի ցողունները դեռևս թաց են:
-Ոչ ոք չկա:
Հետաքրքիր հայացքով նայելով աջ ու ձախ ՝ խոսում է Վիլյան:
-Որովհետև մենակ մեր նման գժերն են էս ժամին գալիս պիկնիկի:
Երիտասարդի սպորտային կոշիկներն ամբողջությամբ պատվում են ցեղով:Նայում է դրանց և ծռմռում երեսը:
-Միշտ սրճարան կամ ակումբ ենք գնում:
Չի կարելի՞ էսօր էլ էս ձևով հանգստանալ:Այնպիսի դեմքի արտահայտություն է ընդունում , որ Նարեկը չի կարողանում դիմակայել . պտտեցնում է դեպի իրեն և հպվում շուրթերին ՝ ձեռքերի ափերով գրկելով փխրուն մեջքը:
-Նար , կտեսնեն:
-Ոչ ոք չկա:
Ընկերուհու պես խոսելով ՝ ձեռք է առնում և շարունակում քայլքը:
-Նստե՞նք:
Առաջարկում է ու դնում փայտե արկղը թաց խոտերին:Նարեկն օգնում է փռել հաստ ծածկոցը , և տեղավորվում են դրա վրա:Հետևում հսկայական ծառ է , որին հենվում են իրենց մեջքերով:
-Շատ փափուկ ա:
Մինչ երիտասարդը բողոքում է տեղի չորությունից , կանաչաչյան դատարկում է արկղը ՝ դասավորելով սենդվիչներն ու հյութերը ծածկոցին:
-Հերիք ա դժգոհես , Նարեկ:
-Ուրեմն կերակրի ինձ , ես սոված եմ:
-Փոքր էրեխա չես:
Ասում է Վիլյան ՝ սենդվիչը խցկելով ընկերոջ բերանը:Նա ծիծաղում է և ծամում:
-Նար...
Աղջիկն իր վրա է հրավիրում Նարեկի ողջ ուշադրությունը , ով անխնա ուտում է:
YOU ARE READING
Իրականության Սահմաններին . կյանքն ինչպես որ է
Teen FictionԻ՞նչ են ցանկանում կյանքից ճակատագրի բերումով իրականության և պատրանքի երկու տարբեր աշխարհներում հայտնված հերոսները...Ոքանո՞վ են նրանք համակերպվում իրենց բաժին հասած աշխարհներին...Ինչպիսի՞ն են նրանց պատկերացումները այդ աշխարհների մասին...