Dragon's Blade [ Season-2 ]

DB-49

မိုးေတြတစ္ဖြဲဖြဲ က်ဆင္းေနသည္က မရပ္ေသး။ အမိုးမွ တစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ က်ဆင္းေနေသာ မိုးစက္ေတြနဲ႕အတူ ပန္းပြင့္ဝါဝါ ေတြပါ ေရာပါလာသည္ကို ျမင္ရသည္။

နန္းေဆာင္ေဘးတြင္ ပင္လုံးကြၽတ္ ပြင့္ေလ့ရွိေသာ ပန္းပြင့္ဝါ ေသးေသး ေလးေတြသည္ မိုးအရွိန္ေတြေၾကာင့္ ေႂကြၾကလာရသည္။ မိုးေရမ်ားထဲ အိုင္ထြန္းေနေသာ ပန္းပြင့္ဝါဝါမ်ား။ ကိုယ္တိုင္သြားခြင့္ ေပးလိုက္ေသာ လူတစ္ဦး၏ ပုံရိပ္မ်ားလည္း ထင္က်န္ ေနဆဲျဖစ္သည္။

အဲ့ဒီ့အခ်ိန္က သူသာ သြားခြင့္မေပးခဲ့ရင္ေရာ... ... သူတို႔နဲ႕အတူ ထိုအခ်ိန္က ရွိေနခဲ့သည့္ ကေလးေလးေရာ အသက္ဆက္ရွင္ နိုင္ခဲ့ ပါ့မလား...

" ဝမ္အြန္း... "

ဘတ္ဟြၽန္း ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္သည့္အခါ စိုးရိမ္ေနသာ ဝမ္ေယာလ္ကို ေတြ႕ရသည္။

" မိုးေတြေအးေနတာကို ဘာလို႔ အထဲမွာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး မေနတာလဲ ။ ဂြၽန္ေလးကို စိတ္ပူလို႔လား.. "

ဘတ္ဟြၽန္း ေခါင္းခါရင္း ဆိုသည္။

" သူ႕ကို သိပ္ၿပီး စိတ္မပူေတာ့ပါဘူး ။ စိတ္ခ်ေနၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္ "

" လာပါ.. အထဲမွာ ထိုင္ရင္း ေျပာရေအာင္ေနာ္"

ဝမ္ေယာလ္သည္ အတင္းေရာကာေရာ အထဲဝင္ခိုင္းခ်င္တာ မဟုတ္ေတာင္ ၾကင္သူအား မိုးစက္တို႔ စင္မည္ကို စိုးသည့္အေနျဖင့္ သူ႕ခႏၶာနဲ႕ ကာေပး ထားေလ၏။

ဘတ္ဟြၽန္းသည္လည္း ေခါင္းမာမာႏွင့္ မဝင္။

" အထဲမွာ မြန္းၾကပ္လို႔ ခဏ အျပင္ထြက္‌ေနပါတယ္ဆို "

" မေအးဘူးလား.. အြန္းေလးရဲ႕ "

ဝမ္ေယာလ္သည္ လက္ႀကီး တစ္ကာကာႏွင့္ ေရွာင္ထြက္ခ်င္ေနေသာ ဘတ္ဟြၽန္း ကိုယ္ေလးကို အမိဖမ္းခ်င္ေနပုံရသည္။ သူ အတင္း လုပ္မိမည္လည္း ေၾကာက္ေနရသည္။

" အရွင္.. ပန္းေလးေတြကို ၾကည့္စမ္းပါ.. တစ္ခုခုကို သတိမရဘူးလား "

" ဟင္.. "

ဝမ္ေယာလ္မွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ ေရအိုင္ထဲရွိ ပန္းဝါဝါေလးေတြကို ၾကည့္ လိုက္ရသည္။ ေရအိုင္ထဲတြင္ ပန္းဝါဝါတို႔သည္ ႐ြံေျမေတြေၾကာင့္ ညိုညစ္ညစ္ အေရာင္ေတြပင္ ေရာယွက္ ေနသည္။