Dragon's Blade [ Season-2 ]

DB-63

ထိုက္ခြန္းက အေနာက္ေဒသရဲ႕ ထင္ရွားလွေသာ အေဝးၾကည့္ မွန္ဘီလူးနဲ႕ ၿမိဳ႕သစ္ဝိုင္း အေျခအေနကို ၾကည့္ေနေလ၏။

" ၿမိဳ႕တံတိုင္းက ဝင္လို႔ မျဖစ္ဘူး"

" ေနာင္ေတာ္လဲ သူတို႔ ေထာင္ခ်ာက္ဆင္ထားမယ္ လို႔ ထင္လား"

ထိုက္ခြန္းက မွန္ေျပာင္းကို ခ်ၿပီး ဆိုလာ၏။

" ထင္တာမဟုတ္ဘူးကြ... ဟုတ္ကို ဟုတ္ေနတာ"

ထိုက္ခြန္းက သစ္ကိုင္းေပၚ လွဲခ်လိဳက္ရင္း သက္ေသာင့္သက္သာ ေနလိုက္သည္။

ဝမ္ဂြၽန္ကေတာ့ ၿမိဳ႕တံတိုင္းကို ထပ္ၾကည့္ရင္း ဆိုလာသည္။

" ၿမိဳ႕တံတိုင္းေရွ႕မွာ ရွိေနတာက အေယာင္ျပပဲ! အရင္က ေတာင္ပိုင္းက ခ်ီတက္ရင္ ၿမိဳ႕တံတိုင္းကို လက္နက္ႀကီးေတြနဲ႕ ထုၿပီး ၿဖိဳၿပီးမွ ဝင္စီးတာမ်ားတယ္ ။ ဒီတစ္ခါမွာ သူတို႔က ၿမိဳ႕တံတိုင္းကို အေယာင္ျပထားၿပီး ၿမိဳ႕အဝင္မွာ ဆူးကတုတ္က်င္းေတြ မရွိဘူးလို႔ မေျပာနိုင္ဘူး .. ထားေနက် စစ္သားအင္အားက ၿမိဳ႕တံတိုင္းမွာ မရွိေနဘူး"

ဝမ္ဂြၽန္စကားကို ထိုက္ခြန္းက ျပန္ဆက္ေပး၏၊

" က်န္တဲ့ အင္အားက ၿမိဳ႕တံတိုင္းအဝင္မွာ အလုပ္မ်ားေနတာေပါ့ "

ဝမ္ဂြၽန္က ေခါင္းညိမ့္ျပသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ဦး၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားက တူေနတာမို႔ စခန္းျပန္ၿပီး စစ္ဆင္ေရးဗ်ဴဟာကို အေသးစိတ္ ေရးဆြဲရန္ သာရွိေတာ့သည္။

ထိုက္ခြန္းက ေလတစ္ျဖဴးျဖဴးနဲ႕ သစ္ပင္ေပၚ  မ်က္လုံးမ်ားေမွးလာကာ တစ္ေရးတစ္ေမာ အိပ္ဖို႔ ႀကံေနေပမဲ့ စိတ္ေလာေနေသာ အိမ္ေရွ႕စံ၏ ဆြဲေခၚမႈေၾကာင့္ ေလာကစည္းစိမ္ေလး ပ်က္ျပားသြားရသည္။ အရင္လို ေယာရိုဝန္းမွာသာဆို သူ႕ကို လာပ်က္ျပားေအာင္ လုပ္သမွ်ကို ျပန္ကန္လႊတ္မွာမည္ပင္မဲ့ မိဘေပ်ာက္ေနေသာ သားတစ္ဦး၏ ေဝဒနာကို စာနာမိ၍ သည္းခံလိုက္ရသည္။

ဝမ္ဂြၽန္မွာ စခန္းကို ျပန္သည့္ အခ်ိန္တြင္ပင္ စစ္ေရးကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ေနမိသည္။

" ေနာင္ေတာ္... ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္ၾကာၾကာယူလို႔ ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ ရိကၡာေတြမေလာက္ဘူး။ စစ္သည္ေတြ အားရွိတုန္း ဝင္စီးခ်င္တယ္... ၿပီးရင္ ၿမိဳ႕ထဲက သိုေလွာင္ကုန္ေတြကိုလဲ မပ်က္စီးေစဖို႔လဲ မွာထားရမယ္... "