Dragon's Blade [ Season-2 ]

DB-72

ထိုက္ခြန္းက တမင္ ေျခလွမ္းေတြ ခပ္ေႏွးေႏွးနဲ႕ ေလွ်ာက္ေနသည္။ ခန္းမမွာ ေစာင့္ေနမည့္ ထိုက္ခ်ီျပည့္ရွင္နဲ႕ မေတြ႕ခ်င္၍ တမင္ကို ပန္းၿခံႀကီးကို တစ္ေကြ႕တစ္ပတ္နဲ႕ ေလွ်ာက္လိုက္ေသးသည္။ အေရးမပါတာေတြေရာ ပါတာေတြေရာ ျပန္ျငင္းခုံရမည္ကို စိတ္မပါေသး။

အဆုံးမွာေတာ့ ျမန္ျမန္ၿပီး ျမန္ျမန္ျပတ္ နည္းလမ္းကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္ပါသည္။ ေနာက္တစ္ပတ္အတြင္း ဧကရာဇ္တို႔က ျပန္လာေတာ့မည္ျဖစ္၍ သူ႕တိုႏွစ္ဦး၏ အေျခတင္ကိစၥမ်ားထဲ ေခါင္းမရႈပ္ေစခ်င္။

ထိုက္ခြန္း ခန္းမထဲကို ဝင္လိုက္တာနဲ႕ ခရီးပန္းေနပုံရေသာ သက္လတ္ပိုင္း လူႀကီးတစ္ဦးကို ေတြ႕ရသည္။ ဘာအေဆာင္အေယာင္မွ ဆင္ျမန္းထားျခင္း မရွိပဲ  မႈန္မွိုင္းေနေသာ အမူအရာနဲ႕ ျဖစ္သည္။

ထိုက္ခြန္း အရိုေသျပဳၿပီး ထိုင္ခုံမွာ ေနရာယူဖို႔ ထိုက္ခ်ီျပည့္ရွင္က အမူအရာျပသည္။ ထိုက္ခြန္းသည္ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္းကို ဝတ္ေက်တမ္းေက် ေျပာၿပီး ဝင္ထိုင္သည္။

" အနားမယူပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာလို႔ အေရးတစ္ႀကီးေတြ႕ခ်င္ရတာပါလဲ "

ထိုက္ခ်ီျပည့္ရွင္က စာ႐ြက္အပိုင္းအစေလးတစ္ခုကို စားပြဲေပၚ ပစ္တင္လိုက္သည္။ ထိုက္ခြန္းက ထိုအရာကို ေတြ႕ေသာ္ အတန္သင္ အံၾသသြားေပမဲ့ အမူအရာက မေျပာင္းလဲသြားေပ။

" ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲ"

" ဒီလက္ေရးကို ျမင္ရဲ႕သားနဲ႕ ေမးေနတာလား ထိုက္ခြန္း "

ထိုက္ခြန္း အမူအရာက မေျပာင္းလဲပဲ ရွိေနေသးသည္။ သိလိုစိတ္ေတြ မ်ားျပားေနေသာ ထိုက္ခ်ီျပည့္ရွင္ကို ၾကည့္ၿပီး ထိုက္ခြန္းရင္ထဲမွာ ေလွာင္ေျပာင္လိုစိတ္သာ ရွိေနသည္။

" ထိုက္ခြန္း... ဟာဇဲ့မွာ ဘယ္သူေနသြားခဲ့တာလဲ "

ထိုက္ခြန္းကေလသံေအးေအးနဲ႕ ျပန္ေျဖသည္။

" ၾကည့္ရတာ ဟာဇဲ့ကိုေျမလွန္ရွာၿပီးပုံပဲ! "

ထိုက္ခ်ီျပည့္ရွင္က ၿငိမ္ေနပါ၏။

" အရွင္မင္းႀကီး ရွာေဖြခဲ့ၿပီးၿပီပဲ မဟုတ္လား.. ဒီစာ႐ြက္အပိုင္းေလးနဲ႕ ဒီထိေရာက္ေအာင္ လာခဲ့တယ္ေပါ့ ။ မၾကာခင္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ျပန္လာရေတာ့မွာပဲကို အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ထိ မေစာင့္နိုင္ခဲ့တာလား..  "