ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ဗီလိန္မိေထြး/ဇာတ်လိုက်ရဲ့ဗီလိန်မိထွေး

၁၀၄

အပိုင္း ၁၀၄
~~~~~~~~~~

ေရွာင္လႊဲဖို႔နည္းမရွိမွေတာ့ သူမဖက္က ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္လိုက္ရန္သာရွိေတာ့သည္။ ျဖစ္ႏိုင္တာက ေဘာ့စ္က သူမေလးစားသည့္အေနႏွင့္ သူမကိုလြယ္လြယ္ေလးအလြတ္ေပးလိုက္ႏိုင္ေလာက္တယ္မလား? ထိုကဲ့သို႔ေသာ စိတ္ကူးေလးျဖင့္ ယန္ရႈယြီသည္ ေဘာ့စ္ရွိရာဆီသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ ထိုလူအေရွ႕ေလွ်ာက္သြားရင္း သူမသည္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ "ဟယ္လို ေဘာ့စ္က်ိဳး တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ ဒီမွာတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေစာင့္ေနတာလား?"

ယန္ရႈယြီက ဒီတိုင္းစကားအျဖစ္ေျပာလိုက္တာျဖစ္သည္။ မထင္ခဲ့မိတာကေတာ့ က်ိဳးခ်င္းဟယ္သည္ လွည့္လာပီး သူမအား စကၠန္႔အနည္းငယ္ေလာက္ၾကည့္လိုက္ပီး အဓိပၸါယ္ပါပါျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ "အင္း ဟုတ္တယ္"

ထူးဆန္းသည့္အေၾကာင္းရင္းတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ သူမဘယ္မွာေနလဲဆိုတာကို ေဘာ့စ္အားေပးသိလိုက္တာကို ေနာင္တရေနမိသည္။ သူမကို တိုက္ေရွ႕မွာေစာင့္ေနတယ္ဆိုတာက ေကာင္းသည့္အရာေတာ့မဟုတ္။ သူမ႐ုတ္တရပ္အလိုလိုသတိကပ္သြားပီး ေနာက္သို႔ေျခလွမ္းအနည္းငယ္ဆုတ္လိုက္ကာ "အဲ့လိုကိုး ဒါဆိုရင္ မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘူးေနာ္ ေနာက္မွေတြ႕တာေပါ့ ..."လို႔ေျပာလိုက္ရင္း ခ်က္ခ်င္းထြက္ေျပးဖို႔ကို ျပင္ဆင္လိုက္သည္။

သူမစကားေတာင္မဆံုးေသးခင္မွာပဲ က်ိဳးခ်င္းဟယ္က သူမအေတြးေတြကို ေဖာက္ထြင္းျမင္ေနပီးသားေလ။ သူသည္ ေရွ႕သို႔ေျခလွမ္းအနည္းငယ္လွမ္းလာကာ သူ႔လက္ျဖင့္ သူမလက္ေကာက္ဝတ္ကို ညင္သာစြာကိုင္လိုက္ရင္း "စိတ္မပူပါနဲ႔ ကိုယ္ေစာင့္ေနတဲ့သူက မင္းေလ"

သူ႔ဖက္ကျမန္လြန္းလို႔ ယန္ရႈယြီမွာတစကၠန္႔ေလာက္တံု႔သြားသည္။ သူမသည္ အသိျမန္ျမန္ကပ္လိုက္သည္။ ေဘာ့စ္က သူမလက္ကိုကိုင္လိုက္တာလား? သူမက ဇာတ္လိုက္ရဲ႕မိေထြးျဖစ္လာပီး သူ႔ကိုလက္ထပ္ရန္အတြက္ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ဦးမွာလား? ဒီအေတြးက အရမ္းကိုေၾကာက္စရာေကာင္သည္။ ယန္ရႈယြီသည္ ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာျဖစ္သြားပီး မသိစိတ္ကအလိုလို လက္ကိုခါထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့လည္း က်ိဳးခ်င္းဟယ္က သူမလက္ကို အားသံုးပီးကိုင္ထားတာမဟုတ္တာေၾကာင့္ သူမဖက္က လြယ္လြယ္ေလးခါထုတ္လိုက္ႏိုင္သည္။