ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ဗီလိန္မိေထြး/ဇာတ်လိုက်ရဲ့ဗီလိန်မိထွေး

၂၂

အခန္း (၇.၂)

ဒီလိုမလႊဲမေရွာင္သာသည့္အေျခအေနမွာပဲ ဘာမွန္းေသခ်ာနားမလည္သည့္ ဧည့္ခန္းမန္ေနဂ်ာဝူလ်န္က သူမကို ဒီအက်ဥ္းအက်ပ္ထဲကေနပီး ကယ္တင္ေပးလိုက္သည္။ သူသည္ ဒီမေတာ္တဆမႈကို မသိေပမယ့္ ဥကၠဌက်ိဳးက ဒီဟိုတယ္ဝန္ထမ္းထဲက အလွဆံုးတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ရုတ္တရပ္ေမးလာတာကိုေတာ့ သူနားလည္ႏိုင္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးက ေယာက်္ားေတြေလ။ ထိုမိန္းမလွေလးအလုပ္ထြက္သြားတာကို သိလိုက္ရတုန္းကလဲ သူေတာင္နဲနဲေၾကကြဲသြားသလိုျဖစ္သြားေသးသည္ေလ။ သူသည္ ဒီအခြင့္အေရးကို အသံုးခ်ပီး ခ်န္က်င္းကို ေမးလိုက္သည္။ “ဒါေပမယ့္ မန္ေနဂ်ာခ်န္ ေရွာင္ယန္က အခုမွ ဟိုတယ္မွာအလုပ္ဝင္စပဲ ရွိေသးတာမလား သူမက ဘာလို႔ရုတ္တရပ္ၾကီးအလုပ္ထြက္သြားတာလဲ ကၽြန္ေတာ္သိတာမွန္ရင္ေတာ့ သူမက အလုပ္ထြက္ဖို႔ ၾကိဳတင္အသိေပးတာမ်ိဳးေတာင္ မရွိခဲ့ဘူးမလား”

အရမ္းကို ေကာင္းလိုက္တဲ့ေမးခြန္းပဲ မန္ေနဂ်ာဝူရယ္။ ခ်န္က်င္းသည္ ခ်က္ခ်င္းကို ေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ “အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ေရွာင္ယန္အလုပ္ထြက္သြားတာကိုေတာင္ ကၽြန္မ မန္ေနဂ်ာရႈဆီကေနပီး တဆင့္သိလိုက္ရတာ သူမကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥေၾကာင့္မို႔လို႔ ၾကိဳအသိေပးတာမ်ိဳးမလုပ္ႏိုင္ဘူးျဖစ္သြားတာ ဒါေၾကာင့္ သူမကို လစာျဖတ္မယ္လို႔ေျပာတာေတာင္ သူမလက္ခံလိုက္တယ္ေလ”

ဝူလ်န္က တကယ့္ကို သိခ်င္သြားပီ။ သူသည္ ဥကၠဌက်ိဳးကို တစ္ခ်က္ခိုးၾကည့္လုိက္ပီး စိတ္မရွည္သလို မလုိလားသလိုအမူအရာမ်ိဳးမေတြ႕တာေၾကာင့္  ဥကၠဌလဲ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ပီး စိတ္ဝင္စားေလာက္သည္ဟု ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ယူဆလိုက္ပီး သူသည္ အရဲတင့္ကာ ေမးခြန္းေတြကို ဆက္ေမးလိုက္သည္။ “ဘာေတြဒီေလာက္အေရးၾကီးသြားတာလဲ သူမေနမေကာင္းျဖစ္တာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား”

ခ်န္က်င္းသည္ သူမ၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ၾကီးကို လက္မအၾကီးၾကီးေပးလုိက္သည္။ သူမသည္ ရိုးရိုးသားသားေျပာျပလိုက္သလိုပံုစံျဖင့္ ေခါင္းကိုအသာခါပီး “ေနမေကာင္းတာေရွာင္ယန္မဟုတ္ဘူး သူမကေလးေလးေနမေကာင္းတာ”