ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ဗီလိန္မိေထြး/ဇာတ်လိုက်ရဲ့ဗီလိန်မိထွေး

၂၅

အခန္း (၈.၂)

ယန္ရႈယီြသည္ အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာေပါင္းမ်ားစြာကို သူမဒီကမၻာကို စေရာက္လာသည့္ေနကတည္းက ပို႔ထားသည္။ သူမသည္ သူမစိတ္ဝင္စားသည့္ကုမၸဏီတစ္ခ်ိဳ႕ေတြအထိေတာင္ ပို႔ထားေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ ပိတ္ရက္ႏွစ္ရက္သာကုန္သြားပီး အဂၤါေန႔ေတာင္ေရာက္ေနပီျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမသည္ ဘာမွအေၾကာင္းျပန္ၾကားရျခင္းမရွိေသးေပ။ သူမ ပို႔လိုက္သည့္ေနရာမ်ားမွ သူမကို အေၾကာင္းျပန္လာတာေတြကလည္း “အခုလို ငါတုိ႔ကုမၸဏီကို စိတ္ဝင္စားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ကုမၸဏီလိုအပ္တဲ့အရည္အခ်င္းေတြက ဘလာ ဘလာ ဘလာ ….”

ေအာ့! တကယ္ပဲ ဒါၾကီးက အဆင္ေျပမေနဘူး။

ယန္ရႈယီြစတင္ပီး သတိထားလာမိတာက သူမ၏အလွအပသည္လည္း  ပညာအရည္အခ်င္းႏွင့္တစ္ျခားလက္မွတ္ေတြကိုင္ထားသည္ကိုသာ ဦးစားေပးသည့္ေနရာေတြေၾကာင့္ အသံုးမဝင္ေတာ့တာကိုပင္။

ေနာက္တစ္နည္းႏွင့္ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ သူမရုပ္ရည္ကိုအသံုးခ်ပီး သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ပီး လူအျမင္လဲတင့္တယ္ကာ တစ္ျခားအရည္အခ်င္းေတြမလိုသည့္အလုပ္ကို ရွာႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ သူမ၏စိတ္ကူးယဥ္အေတြးသက္သက္သာျဖစ္ပီး သူမ အိပ္မက္မက္ေနရံုသာတတ္ႏိုင္သည့္အရာပင္။ သူမသည္ အခုေတာ့ တကယ့္ကို မြဲေနပီး တစ္ျခားအရည္အခ်င္းေတြလည္းမရွိေပ။ အခုေတာ့ သူမအလုပ္တစ္ခုမျဖစ္မေနလိုအပ္ေနပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သူမသည္ သူမ၏အဆင့္အတန္းကို ေလ်ာ့လိုက္ပီး သူမအရင္ဘဝက မလုပ္ခ်င္ခဲ့သည့္ ဝန္ေဆာင္မႈေပးသည့္အလုပ္ေတြကုိသာ စဥ္းစားၾကည့္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ဒါက သူမအတြက္ တစ္ခုတည္းေသာေရြးခ်ယ္စရာျဖစ္ေနသည္ေလ။

ဒါက အိမ္မွာပဲေနပီး သူမမိဘလုပ္စာထုိင္စားမည္ဆိုသည့္ ယန္ရႈယီြပင္ျဖစ္ပါသည္။ သူမသည္ စားပြဲထိုးတစ္ေယာက္အျဖစ္လုပ္ရမည့္ရက္ေရာက္လာလိမ့္မည္ဟု အိပ္မက္ထဲေတာင္ထည့္မေတြးဖူးေပ။ အင္းေလ ပိုက္ဆံက စကားေျပာတာကိုး။ သူမသည္ သူမ၏မာနကို ေလာေလာဆယ္ေဘးခ်ိတ္ထားလိုက္ဖို႔သာ ေတြးထားလိုက္သည္။

ယန္ရႈယီြသည္ သူမကိုသူမႏွစ္သိမ့္လိုက္ပီး သူမသည္ သူမကိုသူမ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္ပီး အျပင္ထြက္ကာ အလုပ္ရွာလိုက္သည္။