ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ဗီလိန္မိေထြး/ဇာတ်လိုက်ရဲ့ဗီလိန်မိထွေး

၁၇၂

အပိုင္း (၁၇၂) - ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေဘာ့စ္ႏွင့္သူမ၏ပထမဆံုးအနမ္းေလးက သူမ၏စိတ္အနက္ရိႈင္းဆံုးေနရာအထိ စြဲထင္သြားေတာ့သည္
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

သူမေခါင္းအေနာက္ဖက္ကို ကိုင္ထားရင္း ႏွစ္ေယာက္ၾကားက အကြာအေဝးကလည္း သိသိသာသာကိုနီးကပ္သြားေတာ့သည္။ သူတုိ႔မ်က္ႏွာႏွစ္ခုက လက္သီးတစ္ဆုပ္စာေလာက္သာ ျခားေနပီး သူတို႔အသက္ရႈသံေတြကိုလည္း ရွင္းလင္းစြာၾကားေနရသည္။ ေဘာ့စ္က သူမနား ဒီေလာက္ထိကပ္ေနတာ ဒါက ပထမဆံုးအၾကိမ္မဟုတ္ေပမယ့္ ယန္ရႈယီြသည္ ဒီေန႔သူမပံုမွန္စိတ္မဟုတ္ေနသလိုပဲ။ သူမသည္ ဘယ္ေကာညာပါ ရွက္ေသြးမ်ားျဖင့္နီရဲေနပီး အခုခ်ိန္မွာလည္း ဒီလိုပင္။ သူမရင္ေတြအရမ္းခုန္ျမန္ေနလြန္းလို႔ မိနစ္ပိုင္းအတြင္း သူမပါးစပ္ကေန ခုန္ေတာ့ေတာ့မလားေတာင္ထင္မိရပီး သူမလက္ဖဝါးေတြကလည္း စိုထိုင္းထိုင္းျဖစ္​ေနသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူမသည္ ေဘာ့စ္၏ၾကင္နာသည့္အသံေလးကို ၾကားလိုက္ရသည္။ "ယန္ယန္ မင္းဖက္က အဲ့အတြက္အေျဖျပန္မေပးခင္ မင္းေသခ်ာျပန္စဥ္းစားပီးသြားပီလား?"

ယန္ရႈယီြ "......"

ဒီလိုပံုစံနဲ႔မွေတာ့ သူမကဘယ္လိုလုပ္ပီးစဥ္းစားလို႔ရမွာလဲ? ယန္ရႈယီြသည္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လက္ေလ်ာ့လိုက္ပီး သူမမ်က္လံုးေတြကို မွိတ္လိုက္သည္။

"ေကာင္းပီေလ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္"

သူမဆိုလိုခ်င္တဲ့သေဘာက "ရွင္ၾကိဳက္သလိုယူဆလို႔ရတယ္"ျဖစ္ေပမယ့္ သူမစကားေတြက အဓိပၸါယ္၏လိုရင္းကိုေရာက္ဖို႔ မလံုေလာက္သည့္အျပင္ ေဘာ့စ္က အရမ္းကိုၾကံဖန္ေတြးတတ္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႔ဖက္က ထိုစကားကိုျပန္ေျပာလာသည့္အခါမွာေတာ့ အဓိပၸါယ္က လံုးဝကိုေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။

အရမ္းကိုအရိပ္အျမြတ္ပါသည့္ေလသံျဖင့္ က်ိဳးခ်င္းဟယ္သည္ သူမအား ေမးလိုက္သည္။ "အိုး မင္းဆိုလိုခ်င္တဲ့သေဘာက ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက်လုပ္လို႔ရတယ္ေပါ့?"

အယ္? အခုခ်က္ခ်င္းမိနစ္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ သူက ကားေမာင္းဖို႔စေတာ့မယ္ပံုစံလို ျဖစ္ေနရတာလဲ? ယန္ရႈယီြသည္ သူမမ်က္လံုးေတြကို အလိုလိုဖြင့္လိုက္ေပမယ့္ ေဘာ့စ္၏ခန္႔ညားေခ်ာေမာသည့္မ်က္ႏွာကို သူမေရွ႕မွာ ရုတ္ခ်ည္းျမင္လိုက္ရေတာ့သည္။ သူမမ်က္လံုးမွိတ္ထားသည့္အခ်ိန္ ေဘာ့စ္က ပိုပီးနီးကပ္ေအာင္ တိုးလာခဲ့သည္ေလ။ မ်က္ႏွာႏွစ္ခုက လက္တစ္ေခ်ာင္းစာေလးပဲ ျခားေတာ့တာေၾကာင့္ ယန္ရႈယီြသည္ အထိတ္တလန္႔ျဖင့္ သူမမ်က္လံုးေတြကို လ်င္ျမန္စြာပဲ ျပန္ပိတ္လိုက္သည္။