ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ဗီလိန္မိေထြး/ဇာတ်လိုက်ရဲ့ဗီလိန်မိထွေး

၁၉၀

အပိုင်း (၁၉၀) – ဒါက ကျိုးချင်းဟယ်ရဲ့စိတ်ကူးထက် လုံးဝကို ကျော်လွန်နေတာပဲ

ဘော့စ်အပေါ်အခွင့်ကောင်းယူဖို့မပြောနဲ့ဦး။ အရင်ဘဝတုန်းက သူမရည်းစားဟောင်းကတောင် သူ့မှာရှိသမျှပိုက်ဆံတွေအားလုံးကို သူမအတွက်သာ သုံးပေးခဲ့တာပင်။ ဒါနဲ့ပတ်သတ်ပြီး တစ်ခုခုမှားနေတယ်လို့ ယန်ရှုယွီတစ်ခါမှမတွေးဖူးပေ။ သူမရည်းစားကို ပြန်ပေးလို့ရအောင် သူမမိဘတွေဆီကနေ စာအိတ်နီလေးတွေကို တစ်ခါတစ်လေကြရင် ကြံဖန်ပြီးတောင်းတတ်ပေမယ့် ဒါက သူမအပေါ်သုံးပေးခဲ့သည့်ပမာဏနားလေးတောင် မကပ်သွားပါဘူး။ ဒီလိုဆိုပေမယ့်လည်း အရမ်းတရားမျှတတယ်လို့ သူမအမြဲခံစားရတုန်းပင်။

မည်ကာမတ္တ ဘော့စ်ရှေ့မှာ မြင့်မြတ်သလိုမျိုး ဗိုင်းကောင်းကျောင်းဖိလို ဟန်ဆောင်ပြစရာ အကြောင်းရင်းလည်း မလိုအပ်ပေ။ ဘာကြောင့်ဆို သူ့မှာဆင်းရဲလွန်းလို့ သူ့မှာကျန်တာက ပိုက်ဆံပဲရှိသည်။ ရှော့ပင်းမောလ်ကို သွားရန်အရမ်းသင့်တော်ပြီး သူမမျက်စိကျထားသမျှ အရင်ကမတတ်နိုင်ခဲ့သမျှ အဝတ်အစားတွေ ပိုက်ဆံအိတ်တွေအကုန်လုံးကို ဝယ် ဝယ် ဝယ်။ ဒါမှ သူမယွမ်၂သန်းဆုံးရှုံးသွားမှုအတွက် အစားပြန်ထိုးပေးလို့ရမှာ။

ဒါပေမယ့် ဘော့စ်၏ ဈေးဝယ်ထွက်ရန် အကြံပေးလာသည်ကို ယန်ရှုယွီကြားလိုက်ပြီးသည့်နောက် သူမ၏ပထမဆုံးတုံပြန်မှုမှာ သူမယွမ်၂သန်းကိုတွေးမိသွားပြီး စိတ်ထဲညိုးငယ်သွားသည်။ သူမသည် နောက်ထပ်တောင်ပြန်မတွေးတော့ပဲ ပြောလိုက်သည်။ "ဟင့်အင်း ကျွန်မ မသွားချင်ဘူး"

သူမမှာ ယွမ်၂သန်းဆုံးရှုံးသွားသည့်အပြင် သူမဒီလောက်အကြာကြီးအလုပ်လုပ်ပြီး ချွေတာလာခဲ့တာတောင်မှ သူမဘဏ်အကောင့်ထဲမှာ ယွမ်နှစ်သောင်းတောင်မရှိဘူးလေ။ သူမမှာ ဈေးဝယ်ထွက်ဖို့ ပိုက်ဆံတောင်မရှိဘူး။ သူမဘာများဝယ်နိုင်မှာလဲ?

ဒီစကားတွေကို ပြတ်ပြတ်သားသားပြောမိလိုက်ပြီးမှ သူမဘယ်လောက်တောင်တုံးအလဲဆိုတာကို ရုတ်တရပ်သတိရသွားသည်။ ဘော့စ်၏ပုံမှန်ပြုမူပုံအရ သူမဝယ်သမျှကို သူက သူမအားရှင်းခိုင်းမည်မဟုတ်။ ရုတ်တရပ်ကြီး ယန်ရှုယွီမှာ နောင်တရလွန်းလို့ အစာအိမ်တောင် ပြောင်းပြန်လှန်တော့မည်။ သူမမှာ အခြေအနေကို ဘယ်လိုပြန်လည်ကယ်တင်ရမလဲဆိုတာကို တွေးနေရုံပဲရှိသေးသည်။ ကျိုးချင်းဟယ်သည် သူ့မျက်ခုံးတွေကို အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ပင့်လိုက်ပြီး သိမ်မွေ့ယုယသည့်လေသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ "ကောင်းပြီလေ ဒါဆိုရင် ကိုယ်တို့ဈေးဝယ်မထွက်တော့ဘူး"