ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ဗီလိန္မိေထြး/ဇာတ်လိုက်ရဲ့ဗီလိန်မိထွေး

၁၂၅

အပိုင္း (၁၂၅)

အေတြးေႏွးေကြးသည့္သူျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ က်ိဳးခ်င္းဟယ္ကေနပီး အရာအားလံုးလုပ္ပီးသြားေတာ့မွသာ ဒီလူသည္ သူမတိုက္ခန္းကို စဝင္လာခ်ိန္ကေနစပီး အရမ္းကို သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေနတာကို ေနာက္ဆံုးေတာ့ ယန္ရႈယီြသည္ သတိထားမိသြားသည္။ သူသည္ သူ႔ကိုသူဧည့္သည္တစ္ေယာက္လို႔ကို သေဘာမထားပံုပင္။ ဒီလူက သူမကို က်ိဳးကေတာ္အျဖစ္ ျမင္ေတာင္ျမင္ေနပီလား? သူက သူမကို ဒီေလာက္ေတာင္ လက္ထပ္ခ်င္ေနတာလား?

သူမဘဝတြင္ ပထမဆံုးအေနႏွင့္ သူမသည္ အခုလို အရမ္းဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းေနတာကို ယန္ရႈယီြသည္ စိတ္ဖိအားတစ္ခုလို ခံစားလာရေတာ့သည္။ သူမကိုလက္ထပ္ခ်င္ေနသည့္ အရမ္းကိုေခါင္းမာေသာ ေဘာ့စ္အား ဘယ္လိုစကားေျပာရမလဲဆိုတာကို သူမ စတင္ပီး စိတ္ထဲပူပန္လာမိသည္။

ယန္ရႈယီြစိတ္ထဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျခိမ္းေျခာက္အက်ပ္ကိုင္ခံရသလိုခံစားေနရတယ္ဆိုတာကို က်ိဳးခ်င္းဟယ္ကေတာ့ လံုးလံုးကို မသိေပ။ သူမအား ကူညီေပးပီးသည့္ေနာက္မွာေတာ့ သူသည္ တက္ၾကြစြာျဖင့္ လွည့္ကာေမးလုိက္သည္။ "ကိုယ္ကူညီေပးဖို႔ လိုအပ္တာ တစ္ခုခုရွိေသးလား?"

"မရွိေတာ့ပါဘူး မရွိေတာ့ပါဘူး" ယန္ရႈယီြသည္ အလိုလိုပင္ သူမေခါင္းကို ခါျပလိုက္မိသည္။ ကေလးေလးက အသက္မွန္မွန္ရႈသြင္းရႈထုတ္လုပ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ေတာ့ သူမသားက ခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္သြားပီဆိုတာကို သိလိုက္သည္။ သူမသည္ အသံတိုးတိုးျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ "သြားရေအာင္ေလ"

ႏွစ္ဦးသားသည္ အျပင္ဖက္သို႔ ဂရုတစ္စိုက္ေလး ထြက္သြားလိုက္သည္။

အကုန္လံုးပီးစီးသြားေတာ့ အခ်ိန္က ၉နာရီခြဲေတာင္ ရွိသြားပီ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြအမ်ားစုရွိသည့္ ျမိဳ႕လည္ေခါင္မွာ ယန္ရႈယီြေနထုိင္သည္ဆိုေပမယ့္ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ လမ္းေပၚတြင္ လူေတြက သိပ္မရွိၾကေတာ့ေပ။ ေနာက္ပီး ေဈးဝယ္စင္တာကလည္း ၁၀နာရီဆိုရင္ ပိတ္ပီေလ။

စင္တာေအာက္ဖက္တြင္ စကားေျပာရတာ သင့္ေတာ္သည့္ေနရာမဟုတ္တာ ေျပာစရာေတာင္မလိုေပ။ အေဆာက္အဦ၏အျပင္ဖက္သို႔ ေလွ်ာက္ထြက္လာသည္ႏွင့္ ေလေအးေတြက တိုက္လာသည္။ က်ိဳးခ်င္းဟယ္သည္ အေတြးပါပါျဖင့္ အၾကံျပဳလိုက္သည္။ "ကိုယ္တုိ႔ေသာက္စရာတစ္ခုခုရႏုိင္မယ့္ ေနရာတစ္ေနရာရာကို သြားရေအာင္ေလ"