၅၈

7.2K 1.2K 9
                                    

အခန္း (၁၈.၂)

~~~~~~~~~~~~~~~~

သူမဒီကိုေရာက္လာပီးသည့္အစပထမရက္ေတြတုန္းကလြဲပီး ယန္ရႈယီြသည္ အဝတ္စားအသစ္မဝယ္ရေသးေပ။ အဓိကကေတာ့ သူမပိုက္ဆံမရွိတာေၾကာင့္ျဖစ္ပီး ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ အလုပ္ကိုေန႔တုိင္းလုပ္ရာတြင္ ဝတ္စံုရွိေနတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူမသည္ေဈးဝယ္ထြက္ဖို႔ စိတ္ကူးမရွိတာျဖစ္သည္။ သူမသည္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ပါေနပီျဖစ္ပီး စိတ္ထဲတြင္တြက္ခ်က္လုိက္သည္။ သူမကဒ္ထဲတြင္ ေဒၚလာ၈၀၀၀ေလာက္ရွိေနပီး အခုေနာက္ပိုင္းသိပ္လဲမသံုးျဖစ္ေပ။ ေနာက္ပီး ေနာက္၂ပတ္တြင္လည္း သူမလခရေေတာ့မ်ာျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူမတြင္ ေငြဝင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

သူမတြက္ခ်က္လို႔ပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ သူမသည္ေတြေဝျခင္းမရွိပဲ ေခါင္းညိမ့္လိုက္ပီး "ေကာင္းပီ သြားရေအာင္! ငါလဲပဲ အဝတ္စားသစ္ေတြဝယ္ခ်င္ေနတာ!"

"အိုေက တူတူသြားရေအာင္ ေန႔လည္စာလဲတူတူစားၾကမလား?"

ယန္ရႈယီြ သတိမထားလိုက္မတာကေတာ့ သူမေဘာ္ဒါေလးသည္ ေန႔လည္စာကိုသာေျပာသြားတာျဖစ္ပီး ညစာႏွင့္ပတ္သတ္ပီး ဘာမွမေျပာသြားေပ။ သူမသည္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးသေဘာတူလိုက္ပီး "အိုေက! ငါလဲဆိုင္မွာေန႔တိုင္းစားေနရတာ ျငီးေငြ႔လာပီ"

ရန္က်ီဖန္ကို ေနာက္တစ္ေခါက္တိုက္ခိုက္လိုက္သလိုပင္။ ဒါေပမယ့္ မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူကလည္း ဒါကိုမမႈေပ။ ထိုအစား သူသည္ျပံဳးလိုက္ပီး ဝင္ေျပာလိုုက္သည္။ "မနက္ျဖန္ၾကရင္ ဘယ္ေတြသြားဖို႔စိတ္ကူးထားလဲ? မင္းတို႔အတြက္ စားေသာက္ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းေလးေတြညႊန္းေပးလိုက္မယ္ေလ"

ယန္ရႈယီြ ဒီကိုေရာက္လာတာ တစ္လေလာက္ပဲရွိေသးသည္။ ဒီအနီးတစ္ဝိုက္ကိုေျပာင္းလာတာ ၂ႏွစ္၃ႏွစ္ေလာက္ရွိေနပီျဖစ္သည့္ က်န္းမင္းမင္းကေတာ့ ဘယ္ကိုေဈးဝယ္ထြက္ရမလဲဆိုတာေတြကိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္သိမည္ေလ။

ေတြေဝျခင္းမရွိပဲ က်န္းမင္းမင္းသည္ ေျပာလိုက္သည္။ "ေကာလိပ္နားတဝိုက္ပဲ အဲ့ေနရာက ေတာ္ေတာ္ေလးစည္ပီး ဆိုင္ေတြနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္ေတြလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ အေရးၾကီးဆံုးကေတာ့ အဲ့မွာက အကုန္လံုးေဈးခ်ိဳတယ္!"

ဇာတ္လိုက္ရဲ႕ဗီလိန္မိေထြး/ဇာတ်လိုက်ရဲ့ဗီလိန်မိထွေးWo Geschichten leben. Entdecke jetzt