seoul drift

jinyoung

Jaebum kapının açıldığını duyunca okuduğu kitaptan kafasını kaldırdı. "Hey Ja-" Kanayan dudağını görünce kitabı kapadı ve ayağa kalktı. Jackson ellerini kaldırdı. "İyiyim...İyiyim. Sorun yok." Jaebum yavaşça başını salladı. "Baban?" Jackson başını salladı ve ceketini çıkardı. Jaebum kolunu tutup onu yavaşça lavaboya götürdü ve oturttu. "Temizleyelim hemen." Jackson başını salladı. "Gitmeyeceğim bir daha." Jaebum pamuğu yavaşça yaraya bastırırken mırıldandı. "Hadi ama Jackson...o annen." Jackson göz devirdi. "Tek yaptığı zırlamak. Babama onu geri götürmesini söyledim. Götürür herhalde. Mutlu mesut yaşarlar işte, bana ne gerek var ki?" Jaebum ofladı. "Tanrım..." Jackson ona baktı. "Jinyoung delirir mi?" Jaebum yanağını ısırdı. "Yani...biraz kızacak gibi çünkü...dudağın patlamış ve yanağın...moraracak." Jackson derin bir nefes aldı. "Çocuklara...bakacaktık. Nasıl gideceğim?" Jaebum yanaklarını şişirdi. "Önemli olan nasıl hissettiğin, kötüyse çağırayım?" Jackson başını sağa sola salladı. "Yok, cidden delirir...şimdi çağırmayalım." Jaebum başını salladı ve saçlarını yüzünden geriye itti. "Bakayım." Mırıldandı. "İyisin..." Jackson'ın gözleri hafifçe dolarken başını sallayıp başını eğdi. "İyiyim, iyiyim." Mırıldandı. "Sadece anlamıyorum, benimle olmak bu kadar mı kötü? Neden sadece benimle yetinemiyor?" Sessizce konuştu. Jaebum dudaklarını birbirine bastırırken yavaşça onun saçlarını okşadı. "Seun sorun sen de-" "Sorun hep bendim! Hep...bendim Jaebum. Doğduğumdan beri tek sorun bendim..." fısıldadı. Jaebum ellerini onun yanaklarına koydu. Yavaşça kafasını kaldırdı. Jackson hiçbir zaman ağlamayı sevmezdi. En başından beri. Onu kaç kere ağlarken gördüğünü bilmiyordu bile. Yanağını okşarken mırıldandı. "Biz varız değil mi?" "Ailenin yanına git." Jackson mırıldandığında Jaebum ona baktı. "Jackson onlar b-" Jackson göz devirdi. "Onların yanına git Jaebum, bir saat, yarım saat, on beş dakika, umrumda değil. Onları gör ve gel tamam mı? Şansın varken neden yapmayasın?" Jaebum ona cevap vermedi. "Ne olursa olsun, birbirlerini sevmeseler de seni seviyorlar. Bunu biliyorsun. Annenin...seni geri getirmek için yaptıklarını biliyorsun." Jaebum yavaşça başını salladı. "Ama...ne diyeceğimi bile bilmiyorum." Güldü. "Sadece oraya git, plan yapma. Her şey iyi geçecek." Jackson gülümsedi. "Bir ailen varken onların tadını çıkar." "Benim ailem sizsiniz Seun. Ayrıca... Jaebum derin bir nefes aldı. "Senin ailen ölme-" "Benim için öldüler." Jaebum cevap vermek için ağzını açtı ama  kapının açılma sesiyle geri kapadı, ikisi birbirine baktı. "Youngjae falandır. Banyodayız Jae!"

"Jae mi, Jaebum benim, Jackson evde mi arıyorum ama ulaşa-" Jinyoung kapının önünde durdu. Gözleri kocaman olmuş ağzı hafif açıktı. "Aman tanrım..." Jaebum derin bir nefes aldı ve Jackson'ın omzuna vurdu. "Gideyim ben." Jackson başını sallayıp doğruldu. "Biz de gidelim, çocuklara bakacak-" "Otur." Jinyoung sertçe konuşunca Jackson ona baktı. "Kiminle kavga ettin?" Jackson ofladı. "Jinyoung gidelim iş-" Jinyoung elini yavaşça yanağına koydu. "Kim yaptı sana bunu? Söyle." Dizlerinin üzerine çökerken mırıldandı ve dudaklarını onun dudaklarını kenarına bastırdı. Gözlerindeki hafif kırmızılığı görünce kaşlarını çattı. "Jackson ağladın..." Fısıldadı ve geri çekildi, derin bir nefes aldı. Dudaklarını birbirine bastırdı. "Gitmeyeceğim bir daha." Jackson mırıldandı ve ayağa kalkıp üstümü silkeledi. "Onu çağırmış ben...bilmiyordum gidince gördüm. Neyse...bir şeyler oldu düştüm işte. Telefonum da düşünce kırıldı herhalde." Mırıldandı. Jinyoung başını salladı. "Gel uzanalım." Jackson ona baktı. "Çocuklara bakacağız ya Jinyoung." Jinyoung başını sağa sola sallayıp ellerini tuttu. "Uzanmak istiyorum. Hadi gel bebeğim." Jackson onu takip etti. Odaya girdiklerinde
Jinyoung ceketini çıkardı ve gömleğinin birkaç düğmesini çözdü. "Çıkarma, gideriz birazdan." Jinyoung ona bakıp gülümsedi. "Jackson, benim için en önemli kişi sensin. Biliyorsun." Jackson yavaşça başını salladı. Jinyoung üstünü değiştirirken uzandı.