ဒိုးကလေး

part(45)

Unicode

ဒီနေ့ မနက်စောစောကပဲအပြင်ထွက်သွားတဲ့ လင်းရိပ်ထင်။
ဒိုးကတော့ သယ်လာတဲ့ပစ္စည်းလေးတွေနေရာချရတယ်။
အပ်ချုပ်စက်က သယ်လာတုန်းက ဖြုတ်ပြီးသယ်လာတာဆိုတော့သေချာပြန်တပ် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတယ်။

သူ့မိန်းကလေးက အိမ်ကိုအလည်လာဦးမှာတဲ့။
သူပြောသလိုပါပဲ....သူ့နောက်လိုက်လာတာမို့ ဧည့်ဝတ်ကျေရမယ်။ ဒီအိမ်ကို အလည်ရောက်လာရင်လဲ ဧည့်ဝတ်ကျေရမယ်.... ဒါပေမဲ့ ဘယ်နေ့လာမယ်ရယ်လို့တော့ သူ မပြောသေးဘူး။ သူကတော့ သူ့မိန်းကလေးလာတဲ့ရက်ကတည်းကအိမ်မှာတွေ့ရတယ်မရှိ။ အလုပ်များနေတဲ့ပုံပါပဲ။

တစ်ရက်....
နှစ်ရက်....
သုံးရက်မြောက်​နေ့ဖြစ်နေပြီ။
တစ်အိမ်ထဲနေပေမဲ့ လင်းရိပ်ထင်ကိုမတွေ့ရဘူး။
ပြန်​ရောအိပ်ရဲ့လားမသိပါဘူး။
သူ....တစ်နေရာရာမှာ......အေးလေ....သူပြောထားပြီးသားပဲဟာ။
ငါစိတ်ပူရမဲ့ကိစ္စမရှိပါဘူး။ မမြင်တော့လဲ တွေးမိသား။
.
.
.

သိုးမွှေးထိုးနေတဲ့ ဒိုးအနားမှာ အေးသက်တို့လုစု ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေတယ်။ သဘောတွေကျလို့ပေါ့။
အရင်ဆုံးအန်တီ့အတွက် ခြုံပဝါလေးကို နို့နှစ်ရောင်လေးထိုးပေးနေတာ။
ပြီးရင်တော့...အေးသက်တို့အတွက်ပေါ့လေ။
ကိုလင်းထည်အတွက်လဲ လက်ဆောင်တစ်ခုခုထိုးပေးရမယ်။ မာဖလာလေးပဲဖြစ်ဖြစ် အပေါ်ဝတ်အနွေးထည်လေးပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။

အရင်ကဆို သိုးမွှေးထိုးပြီး မမနဲ့ဗိုလ်ချုပ်စျေးကဆိုင်ကိုပို့ပေးရတယ်။
ဒိုးလက်ရာက အရမ်းလှပြီး​သေသပ်တော့ ကြိုက်ကြပါတယ်။ Handmade ဖြစ်နေတော့ အထည်များများကိုမြန်မြန်ထွက်အောင်မလုပ်နိုင်ပေမဲ့ ဗိုလ်ချုပ်စျေးကဆိုင်က စျေးကောင်းပေးဝယ်တယ်။ မမရဲ့သူငယ်ချင်းအစ်မကြီးကတဆင့်မိတ်ဆက်ပေးလို့ ဒိုးတို့ဆက်ပြီးသိုး​မွှေးထိုးတဲ့ဝင်​ငွေလေးနဲ့ ရပ်တည်နိုင်ခဲ့တာ။

ဒိုးက အင်္ကျီကလွဲရင်အားလုံးကို ပုံဖော်ပေးနိုင်တယ်။
အင်္ကျီလဲ ထိုးတတ်ပေမဲ့ စက်ထိုးနဲ့မယှဥ်နိုင်ဘူး။
ဒါကြောင့် ရောင်းတန်းတော့မထိုးဖြစ်ဘူး။
အိမ်မှာတော့ စိတ်ပါရင် ငြိမ်းအတွက်ထိုး​ပေးတယ်။
ဒိုးအတွက်လဲ ထိုးပြီးဝတ်တတ်ပါတယ်။