سه تایی وارد رستوران شدن و هردر با صدای بلندی اعلام کرد : سلام پیری!هردرم!
چند لحظه سکوت و پیرمرد از پشت میز بلند شد.نگاهی بهشون انداخت و در آخر با دیدن پسری که چشماشو با پارچه بسته بود نیشخندی زد : چه بزرگ شدی!
شرلوک و ویلیام نگاهی به همدیگه انداختن و همشون پشت یکی از میزا نشستن.
_ مدت زیادی گذشته...اینا کین؟به سرپرستی گرفتنت؟
ویلیام جواب داد : من موریارتی هستم.ایشونم شرلوک هلمز.مطمئنم اسمشو شنیدین.
چشمای مرد برق زد زد و سمت شرلوک چرخید : کیه که اسم کاراگاه معروفو نشنیده باشه! از دیدنتون خوشبختم آقای هلمز...من پالورم.
شرلوک سری تکون داد و بیتوجه به دستی که سمتش دراز شده بود پرسید : ما دنبال مردی هستیم که مدت زیادی زندانبانش بودی...ویکنت باکستر.
پالور نگاه مرددی به هردر انداخت و پسرک سری به نشونه تایید تکون داد : مشکلی برات پیش نمیاد پالور...فقط میخوایم پیداش کنیم.
_ ایندفعه میخوای بکشیش؟
پالور با نیشخند پرسید و مشغول روشن کردن سیگارش شد.
_ نه...اونقدرا هم آدم بی انصافی نیستم...اگه میخواستم ازش انتقام بگیرم همون چشماش کافی بود.
هردر با لحن بیتفاوتی جواب داد و به ویلیام اشاره کرد : موضوع یه چیز دیگس...یه عالمه قتل که بهش مربوطه.
پالور نفس پر از دودش رو بیرون داد و سرشو سمت شرلوک برگردوند : مدت زیادی باهاش وقت گذروندم...وقتی بیخانمان بودم الیوت بهم پیشنهاد داد عوض اینکه حواسم بهش باشه بهم پول بده...ولی بعد از اینکه خبری ازش نشد ولش کردم.
همشون ساکت به حرفای مرد مسن گوش میدادن.
_ مرد عجیبی بود...کم حرف و مرموز...اوایل فقط کارمو انجام میدادم و پولمو میگرفتم ولی کم کم وضعیت داشت حوصله سر بر میشد...برای همین سرگرمی جز هم صحبتی باهاش نداشتم. پسر...نمیدونم چیزایی که میگفت توهم بودن یا واقعی...ولی جالب ترین چیزایی بود که تو عمرم شنیدم!
هردر نفس بیحوصله‌ای کشید : پس باهاش رفیق شدی؟
_ گفتم که...فقط باهم حرف میزدیم...همین.
خواست چیزی بگه ولی جلوی خودشو گرفت...نباید زیاد سوال پیچش میکرد...شاید همه چی خراب میشد.
اگه پالور و باکستر همچنان در ارتباط بودن امکان داشت با سوالای زیادش مشکوکش کنه..باید خودشون میفهمیدن...
_ ما به گذشته کاری نداریم آقای پالور...میخوایم مکان فعلیشو پیدا کنیم.
ویلیام با لحن جدیش گفت و مرد مسن خیره بهش لبخندی زد.
YOU ARE READING
Lunatic Blonde
Fanfictionبه دنبال انتقامی که تنها دلیل زنده موندنش بود و بهش امید میداد. و مزاحمی که مجبور به تحملش بود. شاید یه روزی از شرش خلاص میشد...ولی نه به این راحتی! قسمتی از متن : " اینکه یه قاتل انقدر بهم نزدیک شده باشه؟...آره...هیجان انگیزه...یه مجرم با هوشی مثل...
