OYUN

82.Bölüm

Asyanın Ağzından

Umut, aç susuz kaldığımız zamanlarda bulduğumuz küçük ekmek kırıntıları gibiydi. Bir şeyin olmayacağını bilsekte, emin olsakta içimiz de bir yerlerde her zaman küçük bir umut parçası bulunurdu ve ben ne yaşarsam yaşayayım içimde ki umudu hiç kaybetmemiştim.

Ailemi kaybetmiştim. Dostlarımla arama mesafeler girmişti, kardeşim olduğunu öğrenmiştim ama içimde ki umudu hiç bir zaman öldürmemiştim. Tıpkı şuan da olduğu gibi. Durunun bana abimin odasında olduğunu söylemesinden dakikalar geçmişti. Odaya girmiş ve kapıyı da hızla kapatıp kilitlemiştim. Abimse önce yaptığım şeye şaşırmış ardından bir şey demeden kafasını başka yere çevirmişti.

Yüzüme bakmıyordu.

Bakmasını beklemiyordum açıkçası çünkü hatalı olan bendim. Ona önceden söylemem gerekirdi. Zaten aramız kötüydü. İyice batırmıştım. Ayakta kapının önünde öylece dikiliyordum. Fakat şunun farkındaydım ki konuşması gereken kişi bendim. O ise dinleyecekti.

"Bir keresinde annem eve gelirken ikimize de çikolata almıştı. Tabi o gün doğum günüm olduğu için bana en sevdiğim çikolatadan almıştı. O çikolata çok pahalı olduğu için annem sadece doğum günlerimde alırdı onu. Çok sevinmiş ve her zaman ki gibi ertesi gün yemek için buzdolabına koymuştum." Güldüm, gülüşüm acı barındırıyordu. "Kendimce bir inanışa göre o çikolatayı doğum günümden sonraki gün yersem bana şans getireceğini düşünüyordum. Ve sen normalde benim çikolatama hiç dokunmazdın ama o gün benden gizli alıp yemiştin. Senin alıp yediğini bile düşünmemiştim, çünkü sen her ne kadar benim olan şeylere göz diksen de hiç bir zaman o çikolataya dokunmazdın. Babaannemin yediğini bile düşünmüştüm. Sonraysa sen gelmiş ve bana yediğini söylemiştin. Çok kızmıştım sana, çünkü böyle bir şeyi hiç yapmamıştın. Tüm yıl o çikolatayı yiyemediğim için şanssız olacağımı düşünmüştüm. Sense sadece benden özür dilemiştin. Niye daha önce söylemediğini sorduğum da ise bana sadece sana çok güvendiğimi ve ne zaman anlatmaya çalışsan seni dinlemediğimi söylemiştin" hiçbir şey söylemedi. Yüzünü göremiyordum çünkü arkası dönüktü.

"Alperle evlenme amacım onu çok sevmem değildi," bir an bana bakacak gibi oldu ama son anda kendisini tuttu. "Oyunu biliyorsun, bize saçma sapan şeyler yaptırıyordu. Düğün günü de aslında orada evlenmek için değil bir kadından bileklik almak için oradaydık. Düğün tamamen sahteydi, davetiye de aynı şekilde. Alperle aramız da bozuktu, barışmamıştık onunla. Yağızın yaptığı bir hata yüzünden nikah memuru gerçek çıktı ve biz yanlışlıkla evlenmiş olduk. Bunu sana da Efsun ablaya da söylemedik çünkü size söylersek Oyunun size zarar verebileceğini düşündük" abim bana döndü. Gözlerinde bariz bir şaşkınlık vardı. Susmadım, konuşmasını beklemedim çünkü artık her şeyi anlatmak ve rahatlamak istiyordum. Bundan sonrası ise ona kalmıştı.

"Bir kardeşimiz olduğunu öğrendiğimde aramız bozuktu. Ne zaman anlatmaya çalışsam Alperi öne sürerek beni dinlemedin. Kocana anlat dedin, oysaki konu sendin. O güne kadar kardeşimizin Pamir olduğunu bilmiyordum. Sayenin şüphelenmesiyle test yaptırdık ve o an sonucu öğrendim. Öğrendiğim gibi de yanınıza geldim zaten. Abi ben senin karşına çıkıp beni affet özür dilerim diyemem. Özür hiç bir şeyi telafi etmez. Bir hata yaptım. Seni kırdım belki de en çok güvenini ama inan bana hepsinin bir sebebi vardı. Bir nedeni vardı. Sana anlatmayı çok istedim ama beni her seferinde dinlemeyen ve kılıç kadar keskin cümlelerini bana saplayan sendin. Seni suçlamıyorum ama gerçek bu" yüzüme baktı bir kaç saniye. Ben belki de konuşmaz diye düşündüm o an. Bu odadan ellerim boş çıkarım ama öyle olmadı. Abim en azından konuşmayı başarabildi.

"Çikolatanı yememiştim. Son kullanma tarihi geçmişti. Yemeni istemedim, eğer bunu size söyleseydim sen bir şey demezdin belki ama annem çok üzülürdü. Bu yüzden onu çöpe attım ve sana onu yediğimi söyledim. Biz iki kardeşiz ama birbirimizi hiç bir zaman anlayamadık" gözlerim doldu istemsizce. Özür dilerim abi, sana bunu daha önce söylemediğim için. Belki de bugünden sonra yüzümü bile görmek istemeyecektin. Sonuçta ondan çoğu şeyi saklamıştım. Beni istemese anlardım.