OYUN

55.Bölüm

Güven, bugüne kadar bu kelimeyi hep ya kendimle alakalı ya da genelleme yaparak anlattım. Her seferinde de güvenin başka bir insan yüzünden kırılmasını konu edindim. Fakat hiç bir zaman güvenilmeyen o kişinin ben olduğumdan bahsetmedim.

Çünkü bana güveniyorlardı, inanıyor ve benim bir şey dememe gerek kalmadan akıllarında kendince sorularına bir cevap bile bulabiliyorlardı. Peki şimdi ne olmuştu? Onları yüz üstü bırakmıştım.

Biliyorum ki bu küslük oyun ortaya çıkana kadar bitmezse, sonsuza kadar devam edecekti...

Saye Alperin sözlerini sindirememiş ve hızla ayağa kalkmıştı. Konuşurken arada beden diliyle beni gösteriyordu fakat sanırım burada benimde olduğumu unutmuştu.

"Saçmalık! Hiç birimiz bu kıza güvenmiyoruz bile! Ne diye onunla oturup plan konuşalım? Aptal mıyız biz Alper?" Kimse bana güvenmeyeceti. Bunu zaten biliyordum ama bunu sürekli yüzüme vuracaklarına tek kalmayı tercih ederdim.

"Oyuna biz bulaştık! Doğanda olduğu gibi şimdide beraber olacağız!" Aden bile bunu onaylamaz gibi bakıyordu. Kimsenin beni istemediği oldukça açıktı. Neden zorluyordu ki?

"Buna birlikte karar verebilirdik ama Alper. Asyaya kimse güvenmiyor ve haliyle onunla aynı ortamda bulunmakta istemiyoruz! Böyle bir şeyi bize sormadan nasıl söyleyebilirsin ki?" Doğruyu söylemek gerekirse Adenden böyle bir çıkış beklemiyordum.

Kimse istemiyor işte seni durmasana daha fazla şurda

Sen karışma

Yoksa yüzsüz gibi yanlarında mı duracaksın?

Hayır!

E git o zaman baksana bizden nefret ediyorlar

Boğazımı temizledim ve gözlerin bana dönmesini sağladım.

"Boş yere tartışmayın, öyle bir şey zaten olmayacak"

Alper yönünü tamamen bana çevirdi ve kaşlarını çattı.

"Olacak" göz devirdim. Arkadaşları beni istemiyordu, istenmediğim yerde durmamı mı bekliyordu yani?

"İstemiyorum kardeşim zorla mı?" Bu adam gün geçtikçe daha kaba birine dönüşüyordu!

"Bir ben senin kardeşin değilim bana kardeşim deme, iki evet zorla!" Kaşlarımı kaldırdım ve alayla gülüp ona doğru bir kaç adım attım. Böyle bir şeyi kabul edeceğimi ona düşündüren neydi?

"Arkadaşların da ben de bunu istemiyoruz! Kendi kafana göre karar veremezsin!" Alper kaşlarını kaldırdı ve kollarını göğsünde birleştirdi. Niye bu kadar rahat davranıyordu bu adam?

"Yani arkadaşlarım istese geleceksin öyle mi?" Arkadaşlarım kelimesini bastırarak söylemişti. Sanırım ona arkadaşların dediğim için yapmıştı bunu.

"Tabiki de hayır, sonuçta bu benim tercihim onların değil, ama gene de birbirimizden hoşlanmıyoruz neticede.  Kavga falan çıkar hiç almayayım"

"Asya gruba gelsin diyen var mı?" Alperin sorusu üzerine kimseden cevap gelmemesini beklerken gelen yanıtlarla oldukça şaşırmıştım.

"Gelsin" saye gözlerini irileştirip özgüre bakarken bir diğer cevap ise yağızdandı.

"Sonuçta biz bu yola bir ekip olarak çıktık, ekip olarak devam etmeliyiz" Aden de sinirle yağıza dönünce ne diyeceğimi şaşırmıştım doğrusu. Zarar verdiğim iki insanın gruba girmemi istemesi garip gelmişti. Alperin gözleri beni buldu.

"Bende istiyorum gelmeni, bu yüzden geliyorsun" aslında oy olarak eşit sayılırdık çünkü erkekler gelmemi kızlar ise ben de dahil gitmeyi istemiyordum.