ساعت می خوابد
عقربه ها تصمیم میگیرند
از کنار هم رد نشوند
ما موبایل هایمان را خاموش می کنیم
وفرض میکنیم
دونفر دیگر
در شهری دیگر
در زمانی دیگر یکدیگر را بوسیده اند
سینما را پاک می کنیم
جگر کی را پاک می کنیم
تخت خواب را پاک می کنیم
و دیواری را
که رویش شعار نوشته بودیم
بعد قرص هایمان را می خوریم
ساعت هایمان را بغل می کنیم
و می خوابیمچراغ هر خیابانی که صبح خاموش می شود
شب روشن خواهد شد
تلوزیونی که شب خاموش می شود
صبح روشن خواهد شد
موبایلی که عصر خاموش می شود...
YOU ARE READING
Poetry
Poetry"شعر" یک لحظه "مکث" در گیجیست زندگی یک سقوط تدریجیست گزیده شعر های سید مهدی موسوی