Poetry

165

.
با زن اوّلیم خوشبختم
پای سفره، کنار ظرف غذا
در صف مرغ و قیمه‌ی نذری
موقع شام‌های جشن و عزا

با زن دوّمیم خوشبختم
وسطِ قهر کردنِ به‌دروغ
با صدای همیشه‌ی «فرهاد»
داخل کافه، بعدِ شعرِ «فروغ»
.
با زن اوّلیم خوشبختم
موقع پارک بردنِ پسرم
با صدای دویدنش با چای
تا که حس می‌کند که پشتِ درم

با زن دوّمیم خوشبختم
زیرِ بارانِ گیجِ فروردین
خیسیِ گونه و لب و موهاش
شیطنت‌هاش داخل ماشین

با زن اوّلیم خوشبختم
خوردنِ تخمه، دیدن سریال
سفر رشت، آخر هفته
طرح تعویض گاز یا یخچال

با زن دوّمیم خوشبختم
مثل سیگارهاش در آتش
بوی گنگِ تنش میان تنم
اس‌ام‌اس دادنِ یواشکی‌اش

با زن اوّلیم خوشبختم
گرهِ روسریش در تشویش
از سکوتش جلوی مهمان‌ها
خنده‌اش پشتِ چادرِ رنگیش

با زن دوّمیم خوشبختم
سبزیِ گریه‌اش تهِ خرداد
دیدن فیلم توی آغوشش
موی کوتاه قرمزش در باد

با زن اوّلیم خوشبختم
توی یک خوابِ رنگ و رو رفته
بحثِ یک بچّه یا دو تا بچّه
نصفِ‌شب‌های آخر هفته

با زن دوّمیم خوشبختم
موقع خواندنِ کتابِ جدید
وقت خاموش کردنِ گوشیش
لحظه‌ی سرکشیدنِ تردید
■
.
سایه‌ی تکّه‌پاره‌ام هر شب
گریه می‌کرد داخل تختم
با زن اوّلیم خوشبختم؟
با زن دوّمیم خوشبختم؟...