Insulinooporność to stan obniżonej wrażliwości tkanek na działanie insuliny, hormonu odpowiedzialnego między innymi za regulowanie stężeń. W rezultacie poziom glukozy przyjmuje nierzadko nieprawidłowe wartości. Stan ten może z kolei doprowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2. Zazwyczaj przez wiele lat udaje się uniknąć rozwoju tej choroby dzięki nadprodukcji insuliny - stan hiperinsulinemi. (to ja)
Hiperinsulinemia to nadmierny wyrzut insuliny pojawiający się zwykle po posiłku.
Hiperinsulinemia z jednej strony ratuje przed cukrzycą, z drugiej zaś wywiera niekorzystny wpływ na niektóre procesy w organizmie. Odpowiada za tendencję do tycia (otyłość brzuszna) stłuszczenie wątroby, zaburza gospodarkę cholesterolem, regulację ciśnienia krwi oraz pracę jajników.
Insulinooporność przyczynia się pośrednio do rozwoju miażdżycy naczyń krwionośnych.
Przyczyny Insulinooporności:
* Otyłość
* Nadmierne spożywanie kalorii
*jedzenie produktów o wysokim indeksie glikemicznym
*Siedzący tryb życia
*uwarunkowanie genetyczne - występowanie insulinooporności bądź cukrzycy typu 2 w rodzinie.
Objawy:
- senność po posiłku (szczególnie węglowodanowym)
- przyrost masy ciała
- obniżenie nastroju
- problemy z pamięcią i koncentracją
- bóle stawów i głowy
- zmiany na skórze tzw. rogowacenie ciemne
- ogólne ciągłe zmęczenie
- uczucie zimna
- napady głodu 2 godziny po posiłku
- trudności ze zrzuceniem zbędnych kilogramów
Otyłość i nadwaga zwiększają ryzyko rozwoju insulinooporności, ale u niektórych osób insulinooporność powoduje wzrost masy ciała i utrudnia odchudzanie
CZYTASZ
Dziennik Si |2| Życie w czasie pandemii.
No FicciónRok 2020 miał być mój. Miał być rokiem zmian i pracy nad sobą. Przyszła pandemia i wszystko szlak trafił.
