I Am Miracle

MIRACLE#67 A Mother

""""""""""..........

Someone's PoV

I want to but I can't. Noong nalaman kong may hindi magandang nangyari sa anak ko, pumunta kaagad ako dito sa hospital. Pero hindi ko kayang lumapit.

I don't know how to approach my daughter, anymore. I want to tell her how worried I am but I just can't. Nandito ako ngayon sa hospital at nakasilip lang sa bintana sa pinto. Everytime na may dadaan dito sa hallway ay lalakad ako ng kaunti at babalik din kapag wala na yung dumadaan.

Nang may makita akong babae na naglalakad sa hallway ay kinuha ko ang cellphone ko at nagkunwaring may kausap kahit wala naman talaga. The next thing I knew is when that girl entered my daughter's room.

1139. Nayon pa lang ulit niya nagamit ang room na ito. Hindi ko alam kung bakit pero bahagya kong binuksan ang pinto at pinakinggan ang pag-uusap nila.

"W-wendy? Kamusta ka na? Pasensya na wala akong dalang prutas o--"

"Ayos lang! Mira, maupo ka."

Si Miss Reyes? Mira Reyes? Yung super galing kumanta? Ang tagal na siguro ng panahon nung huling magkaroon ako ng idolo sa pag-awit. She's one of a kind.

So they were friends. I see...

"A-ahh, Wendy? Sor-ry..."

What's with Mira's voice? Its trembling. I guess she's about to cry.

"Hey, don't worry about me okay? I'm fine. It's not your fault Mira. Matagal na kasi talaga ako nagp-plano na umalis sa grupo--"

I don't know what happened. That's why I glance at the window. She hugs my daughter. She cries in my daughter's shoulder. Nainggit ako bigla.

I wish I could do the same thing that Mira Reyes is showing right now.

"Sorry talaga Wendy, kasi dahil sa akin--"

"Mira! It's not your fault! Wala pa sigurong 3 inch ang kutsilyong isinaksak sa akin ni Boni. I'm fine! Okay?"

Boni? I will sue that person! No matter what, I will send him to jail until his very last breath.

"Sorry talaga. Kamamatay lang kasi ni Lolo kaya ganito ako. Pasensya na. Ayaw ko lang naman kasing mapahamak ka kaya sumali ako sa gulo. Pero siguro kung wala ako doon, map-protektahan mo pa din ang sarili mo. Naging pabigat lang--"

"Condolence, Mira. Gusto mo bang mapatawad talaga kita? Para hindi ka na makonsensya?"

I just listen to them. Kahit hindi kami close ng anak ko ay proud ako dahil naging mabuti siyang bata.

"Give me wishes."

Wishes? Okay... She's doing it, again! Gusto ko sanang pigilan ang anak ko pero... makikinig ba siya sa akin?

"Anong sinasabi mo, Wendy?"

"Give me three special wishes. Kahit anong hihilingin ko sayo, you must do it. Even if it'll make me selfish. That would be your punishment and--payment."

"Kahit ano, basta't kaya ko. Gagawin ko para makabawi. Pasensya ka na ha? Pero bakit ba naman kasi humarang ka? Hindi ka sana nahihirapan ngayon kung--"

Humarang? So my daughter saved Mira? But why?

"Can I share a story to you? Will you promise me na hindi mo sasabihin kahit kanino? Especially with Angel?" What story is she referring to? And who's Angel? Natigilan ako ng ma-realize na iisang Angel ang nasa isip namin. "I have a sister. My one and only sister... but... but she died at the age of 8..." Hanggang ngayon... Honestly until now I still hate her for that day... Pero kasi she's still my daughter. My only daughter left. "...because of me..."