ÇUKUR: AZRANIN DÖNÜŞÜ

Bölüm 52

"Ondan uzaklaş"

Önümde duran Renas'ın gözleri gözlerimle buluştu.Bende gülümseyerek ona baktım. Eşitlenmiş şartlar kadar hoşuma giden tek şey, üstün olmaktı.  Silahını indirirken bana bakmaya devam ediyordu.

"Tuzak mıydı bu?" dediğinde omuz silktim. Tuzak kurmam gerekeceğini düşünmesi ilgimi çekmişti ama bunu yüzüme yansıtmamaya çalıştım. 

"Neden buradasın?" ben karşısında kıpırdamadan duruyordum.

"Soruma cevap verirsen belki cevap alabilirsin" Renasın bu kadar rahat görünmesi sinirlerime dokunuyordu.

"Kafasına silah dayalı olan ben değilim Renas!" sesim yankılandı. O ise gözünü kırpmadı.

"Bana tuzak mı kurdun?" tekrar sorusunu tekrarladı. Bir adım ona yaklaşarak elinde duran silahı aldım.

"Aslında hayır" ceketinin yakasını tutup onu sarstım. Sonra kendi etrafında dönderip kafasına silah dayayan adamı görmesini sağladım.

"Gölgemle tanış" Demir silahı hala onun kafasına dayalı tutarken ifadesiz durdu. "Belki de birbirinizi çoktan tanıyorsunuz, sonuçta hepimiz aynı adama çalışıyoruz öyle değil mi?" dedim Renasın tepkisine bakarak. Kaşlarını çattı.

"Evet evet.Şaşıracak bir şey yok elbette adımı daha önce duydun" ben kelimeleri sıralarken onun ifadelerini izlemeye devam ediyordum.Bana soran bakışlarına biraz baktıktan sonra onu daha fazla meraklandırmamaya karar verdim.

"Kırlangıç ben" kendini ele vermesini bekledim ama duyduğunda gerçekten şaşırmıştı, böylesi bir ifadeyi taklit etmeye çalışmak tecrübe isterdi ama ben onun böylesi bir insan olduğunu düşünmüyordum. O kuklaydı, piyondu. Vezir ya da kuklacı değildi. 

Sen nesin peki? Zihnimde Gecenin sesini duysam da ona kulak asmadım.

"Meşhur Kırlangıç?" kaşlarını kaldırdığında kafamı salladım.Arkasına dönüp, Demir'e baktı onu tanıdığını anlamıştım.Onaylama bekledi.Demir kafasını salladı. Sonra silahını indirdi. Burada sadece şaşkın bir adam vardı.

"Demek Vedat sana kim olduğumu söylemedi" ikisinin de yanından geçerek mutfağa ilerledim.Dosya da elimdeydi.

"Kimseye doğrudan kim olduğunu söylemesini beklemiyorsun herhalde. Ben bile bu arkadaşın ne iş yaptığını bilmiyordum" Renas konuşuyor aynı zamanda peşimden geliyordu. Kendimi sandalyeye bırakırken onlar ayakta durdular.

"Üstelik seninle ilgili kimse bir şey bilmiyor. Dosyan gizli"

"Sen nereden biliyorsun o zaman?" Dosyayı masaya attım.

"Seninle sistemde eşleşen herhangi bir şey olursa seni bu durumdan kurtarmak için" harika o da arkamı kollamak için yanlış yola sapan başka biriydi. 

"Ama kim olduğumu bilmiyordun öyle mi?"

"En ufak bir fikrim yoktu.Sen benim Vedat'a çalıştığımı nereden anladın?"

"Davette sizi konuşurken gördüm"

İlerleyip karşıma oturmuş kollarını bağlamıştı.Demir ise pencereye ilerlemişti. Gözleri hızla etrafı tarıyor, dışarıyı gözlüyordu.

"Beni başka biri sandın ama" dedi kafasını yana eğerek.

"Evet, birinin peşindeyim" ona detay vermeyecektim.Bana beklenti ile bakan gözlerine baktım.Biraz önce kafama silah dayamış olmasa masum bile gelebilirdi ama yaptığım işin, yaptığımız işin, en boktan tarafı buydu. Hep şüphe duyuyorduk.