Obscuration [Malec]

Mutlu musun?

Eklediğim şarkıları dinliyor musunuz? Bundan pek emin olmasam da, dinlemenizi şiddetle tavsiye ediyorum. Şu an bu şarkıya denk gelmesem peri bölümü yazmayacaktım. Bence çok uyumlu oldu *-*

Keyifli okumalar.

Yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen ♥

_Önceki Bölümden Kesit_

"Alec. Rose'a ne yaptın? Ayrıca oğlum nerede?"

"Rose... Uyandığında normale dönecek."

"Magnus."

"Ben... O... Benimleydi."

"Evet."

"Şu an da varlığını hissetmiyorum."

Alec

Söylediğim kelimeleri beynim yeni yeni algılarken, yakama yapışan adam ile hala kendime gelmeyi deniyordum. Başarılı olduğumdan ise hiçte emin değildim. Açıkçası cidden neler olduğunu anlamıyordum. Lilith'in yok olmasından daha önemli ne olabilirdi? 

"Ne demek onu hissetmiyorum! Oğluma ne yaptın, Alec?"

Asmodeus resmen bedenimi sarsarken, yakamı kavrayan elleri yüzünden bileklerini sertçe sıkarak onu kendimden uzaklaştırdım. Şu an bu yaptığının bana hiç bir yararı yoktu. Dahası gerçekten neler olmuştu? Neden böyle davranıyordu? Cevaplar hala ortada yoktu.

Sessizliğim devam ederken bu kez yanağımda fazlasıyla sert olan tokadı hissetmemle, başım yana doğru düştü. Bunun bendeki tek etkisi öfke olurken, ellerim hızla yumruk haline geldi. Bana böyle davranamaya hakkı yoktu. 

Bakışlarım tüm öfkemi gözler önüne sererken, Asmodeus'u büyü gücümle önümde diz çöktürdüm. Bir perinin bu şekilde beni aşağılamasına izin veremezdim.

"Lanet olası, sihirbaz! Magnus'a ne yaptın!"

"Ölüm getiren olduğumu unutma! Kanatlarını ortaya çıkar."

Perilerin en acı verici noktalarının kanatları olduğunu bilirken, bekledim. Söz dinleyeceğini düşünmediğim için ortaya çıkmayan kanatlar beni şaşırtmazken, ona başka şekillerde zararda verebileceğimi biliyordum. Sonuçta işkence konusunda uzmanlaşıyordum. Bunu kullanmalıydım.