Sorular

1.4K 115 225
                                    


NamiaWinchester


    _Önceki Bölümden Kesit_    

"Şimdi, sana yeterince açıklama yaptığıma göre yalnız bırakmam iyi olacak. Sende insan beyninle bunları algılamaya ve aklını kaçırmamaya çalış. Çok yakında beni yeniden göreceksin."

Cümlemin sonunda ona göz kırparken, şaşkın görüntüsü onu öpme isteğimi resmen körüklüyordu. Yanına yaklaşıp yanağını öptükten hemen sonra evime bir portal açtım. Onun şaşkın bakışları hale üzerimdeyken gözden kayboldum.

 Onun şaşkın bakışları hale üzerimdeyken gözden kayboldum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Alec

Odamda yalnız kaldığım an, olduğum yere çöktüm. Az önce olanlar, gerçekten yaşanmış mıydı? Yoksa bitmeyen kabuslarımın bir yenisi ile mi boğuşuyordum? Belkide sürekli görüp, durduğum karanlık, sonunda kendine bir şekil bulmuştu. Magnus... Adı tam olarak, buydu... 

Kanatlar, alevler, bağlanmam... 

Düşünceler yüzünden başım patlayacakmış gibi ağrımaya başladı. Kafamın içinde o kadar çok şey dönüp duruyordu ki, hangi birine tutunacağımı bilmiyordum. Eğer bunlar gerçekse büyük bir sorunum var demekti. Gerçi, gerçek değillerse de büyük bir sorunum vardı. Sonum tımarhane olacaktı. Şizofren olabilir miydim? Tanıdığım bir dizi psikolog bana bu sorunun cevabı için kesin destek olurdu. 

Derin nefes al, Alec... 

Derin bir nefes... 

Aklını kaçırmıyorsun. 

Yani umarım... 

Kendi kendime konuşmamın beni deliliğe daha fazla sürükleyeceğini fark ettiğimde, ayağa kalktım. Hissettiğim acıyla dudaklarıma dişlerimi geçirmiştim. Acının kaynağı olan ellerime baktığımda avuçlarımın kıpkırmızı olduğunu gördüm. Ellerim yanıyordu. Sızlamaları geçirmek için banyoya koştuğumda, bir süre ellerimi soğuk suyun altında tuttum. Aynada yüzüme bakarken, sızının anlamını düşündüm. Bunun anlamı yaşananlar gerçek olmalıydı. Ama ellerim nasıl yandı? Kesinlikle bilmiyordum.

Magnus'un oluşturduğu alevler gözümün önüne geldiğinde dehşete kapıldım. Beni yakmış mıydı? İyi de beni hangi ara ve neden yaktı? Cevabın olmadığı bir ton soruyu kafamda çevirirken, azalan sızıyla musluğu kapatarak, odaya döndüm. Yatağıma yerleşirken kendime geldiğim anı düşündüm. Beni uykumdan uyandıran histe acı olmuştu. Sadece uyandırmak için mi yakmıştı? Gerçi yaşanan onca şeyden sonra belkide şaşırmamam gerekiyordu.

Üstüme çıkarak beni öptüğü kısmı ise tamamen hafızamdan silmek istiyordum. Hissettiğim rahatsızlığın bir tarifi yoktu. Üstelik bana ne söylemişti?

Obscuration [Malec]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin