Obscuration [Malec]

Bağ

İthaf: ezgicateman ♥

   _Önceki Bölümden Kesit_    

Kızın ardından kapıyı kapattığımda kıyafetlerimi teker teker çıkardım. Duşun sıcaklığını ayarladığım da, çıplak bedenimle suyun altına girdim. Gözlerimi her kapattığımda gözlerimin önünde beliren ceset yüzünden, ağlamaya başladım. Ama bunun tek sebebinin ceset olmadığına emindim. Zihnim zaten hiç bir zaman normal olmamıştı. Kabuslarım geceleri hayatımı zindana çevirirken, artık gündüzlerde kabustan beter hale gelmişti.  

〽 〽〽

Magnus

Gözlerimi aralarken, üzerimde Valentine'ın işkence aletleri denenmiş gibi hissediyordum.  Bedenim aldığı darbeleri hatırlatmak ister gibi sızlıyordu. Acıya alışık olsam da, kavga işine bir süredir ara verdiğim içinde ağır gelmiş olmalıydı. 

Zihnim uyanıklık ile uyku arasında gidip gelirken, gözlerim yeniden kapandı. Sonra ise aniden alnıma aldığım darbeyle, inleyerek gözlerimi açtım.   

"Kendine gel artık..."

Yüzümü ekşiterek yan döndüğümde, sinirli Catarina ile göz göze geldim. Hemen yanında da endişeli Clary vardı. Bisküvi benim için üzülüyordu. Catarina ise kesinlikle vicdansızdı. Çoğu zaman haklı olsa da, acımasız yanını sevmiyordum.

"Savaştan çıktım, Catarina. Az iyi davransan ne olurdu? Nasıl su perisi oldun sen... Sizler diğerlerine her zaman..."

Konuşmam dudaklarımın mühürlenmesiyle kesilirken, Catarina'a öfke dolu bakışlarımı gönderdim. Elimin hareketini de engellediğinde, bana bakışları daha da korkutucu olmaya başladı. İstediğinde bakışlarıyla canavara dönüşen bir yapısı vardı.  

"Seni bir avuç suda boğduğumu gördüğün zaman, nasıl bir su perisi olduğumu anlarsın. Lanet olsun, Magnus! Aklını mı kaçırdın? O insanı yanan bir peri cesediyle... Nasıl bir arada bırakırsın..."  

Catarina'nın sözleriyle gözlerimi kısarken, içimden kendime küfür ettim. O durumun çokta uzun sürmesine izin vermeyecektim. Perileri öldürdükten sonra, yeni bir büyü her şeyi yoluna koymak yeterli olacaktı. En azından planım buydu. Ama kara büyü yüzünden kendimden geçmiştim. Alec, kim bilir kaç dakika, algılamakta zorlandığı perilerden birinin yanan cesedine bakmak zorunda kalmıştı?

Dudaklarımın özgür kaldığını düşüncelerimin arasında biraz geç fark ettim. Gözlerim sihirbazı aradığında, "Alec, nerede?" diye sordum. Catarina bıkkınlıkla yanımdan ayrılırken, Clary uzandığım koltuğun yanında dizleri üstüne çöktü.