Obscuration [Malec]

Ödül

İthaflar

Doğum günün kutlu olsun tatlım ♥ Nice yıllara Duygu_303

malecfunforever01 Shipleyen Kristaller :D

Okurken feels geçireceğinizi düşünüyorum :) Yorum yaparsanız sevinirim ^^

_Önceki Bölümden Kesit_

Parmaklarını dudaklarıma yerleştirdiğimde, konuşmam da engellenmişti. Yüzü yüzüme yaklaşırken, odaklandığım tek şey gözleri oldu. Ne yaptığını ise anlamıyordum. Dudakları dudaklarıma değdiği anda yutkundum. Karşılık almamayı umursamadan öptüğü dudaklarımdan, bir santim uzaklaştığında derin bir nefes aldı. Ben ise son nefesimi veriyor gibi hissediyordum. Gözlerim kararırken, dudaklarımdan çıkan siyah duman, Alec'in dudaklarının içine çekiliyordu. Sonrası ise... Sonrası yoktu. Karanlık bedenimi alırken, tüm yaşamımı tüketiyordu.

Magnus

Gözlerim açıldığında kedi gözlerim hala aktif haldeydi. Kaşlarım çatık bir şekilde etrafıma bakınırken, nerede olduğumu sorguluyordum. Altımda hissettiğim bedenle, başımı çevirdiğimde Alec'le göz göze geldim. O ise uzandığı yerden, tepkisizce beni izliyordu. 

"Az önce ne oldu?" diye sorduğumda, şaşkınlığım yüzümden okunuyor olmalıydı. Sabah olduğunu bile yeni yeni idrak ediyordum. 

Alec, yüzüme gülümseyerek bakarken ellerini başının altına yerleştirdi. Ondan cevap beklerken gözlerimi, normal rengine çevirdim.

"Bilmiyorum. Neler olduğunu sana sormalı, Magnus. Uyuyordum. Gözlerimi açtığımda da, seni üzerimde buldum. Ayrıca kedi gözlerini sevdim, kalabilirdi."

Ondan iltifat aldığım gerçeğini göz ardı ederek, olanları hatırlamaya çalıştım. Bu odaya gelişim... Karanlıkta gözlerimi açmam... Alec'in ölüm öpücüğü... Zihnimde kalan son şey ölüyor olduğum gerçeğiydi. Sonrada sihirbazın kabusunu anımsadım.

"Kabus görüyordun..."

Alec, hala gülümserken, bu kadar gülmesinin pekte hayra alamet olmadığını düşünmeye başladım. Bu yüzden de hissettiğimiz duygulara odaklandım. Kendi içimde yaşadığım dehşete karşılık, Alec'in bana hissettirdiği tek şey sakinlik ve neşeydi. Aniden kalçamda hissettiğim elle, düşüncelere daldığımı fark ettim. Ondan böyle bir uyarı, kesinlikle beklemiyordum. 

"Beni dinliyor musun?"

"Ne söylüyordun?"

Alec, elini kalçamdan çekmeden konuşmaya başladığında, kelimelerini dinlemekle, dokunuşunu hissetmek arasında garip bir ikilem yaşadım.