Obscuration [Malec]

Proje

NehirBuduk

Sotus34

Hikayenin Saphael kısmı yine yazar ağzından keyifli okumalar :)

_Önceki Bölümden Kesit_

Uzun tutmaya çalıştığım öpücük, bana uyan dudaklar ile ateşlenirken nefes nefese birbirimizden ayrıldık.

"Bana söz verdin." dediğimde, Magnus gülümseyerek göz kırptı.

"Merak etme sözlerimi her zaman tutarım, Alexander." diyerek portaldan geçti. 

Alec

Magnus'un ardından içimdeki sıkıntıyla yatağın kenarına oturdum. Bakışlarım biraz önce portalın oluştuğu noktaya odaklanırken, dalgınlığın farkında bile değildim. Düşünceler yavaşça beynime hücum ettiğinde, resmen düşünce savaşlarının ortasına düşmüştüm.  Magnus'un kelimeleriyse, savaşın ortasında duvarlarıma çarparak beynimde yankı yapıyordu. 

"Resmen sevgili gibi olduk, Alexander."

Sevgili gibi olmak...

Magnus'un hayatında çok sayıda sevgili sıfatına sahip kişi olduğundan emindim. Ne kadar çapkın olduğunu tecrübe etmiştim. Benim ise bu konuda edindiğim tek tecrübe Tina olmuştu. Gerçi ona aşık bile değilken, nişanlı durumunun sayılıp, sayılmayacağı konusunda bile emin değildi. Zoraki öpüşmeler ve yakınlaşmaların arasında, ondan kurtulacak yollar aramıştım. Yakınlaşmaların ise ileri gitmemesi için bir sürü saçma bahane uydurmuştum.  

Konu saçma bahaneler olduğunda Magnus içinde bir sürü şey düşünmüş hatta karar vermiştim. Ama geldiğimiz noktada onunla ilgili beni rahatsız eden hiç bir konu yoktu. Aksine daha fazlası vardı ve tam da bu yüzen Magnus'un söylediği cümle kalbimi kırıyordu. 

Onu sevdiğimi söylerken duygularımın oldukça netti. Magnus'un sevgimi hissettiğinden de, emindim. Ama verdiği karşılık sadece beni o anlık memnun etmek içindi. Şimdiyse mantıklı düşündüğümde sevgisini hissettiğimi anımsamıyordum. Ortada duyguları açık olan tek kişi bendim. Magnus ise hislerini benden daha iyi kontrol edebiliyordu. 

Koridordan kulağıma kahkaha sesleri ulaştığında, yatakta hızlıca doğruldum. Isabelle'in neşeli kahkahası giderek daha yakından gelirken, ayağa kalkarak koridora çıktım. Göz göze geldiğimiz ilk anda kardeşimin gülüşü solsa da, kendini toparladığı anda yanıma yaklaştı. Bense beklemeden onu kollarımın arasına çektim. Kendimi suçlu hissediyordum.