Dibe Batmak

1.2K 114 499
                                    


 İthaf: malecxmalec

Sonunda sözümü tutuyorum. Umarım beğenilen bir bölüm olur. 


_Önceki Bölümden Kesit_

"Valentine'ın beni öldürmeyeceğini biliyorum sadece... Artık evime gitmeliyiz. Catarina beni görmeden önce... Clary'i onun üstüne tam anlamıyla atmış bulunuyorum. Tabi Valentine'ı da...

"Ne zaman istersen, gidebiliriz." dediğimde, Magnus ayağa kalktı. Bende hazır olan bavulumu elime aldım. Saniyeler sonrada Magnus'un evine giriş yapmıştık. O nasıl su perisini görmek istemiyorsa, bende şu an evdeki hiç kimseyi görmek istemiyorum.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Magnus

Portalın bizi getirdiği nokta olan misafir odasında, bakışlarım Alec'e odaklandı. Bavulunu hazır bir şekilde elinde tutarken çok uslu bir sihirbaza benziyordu ve elbette bu durumdan şikayetçi değildim. Her ne kadar bana yansıyan duygularını fazla karmaşık bulsam da, şimdilik kesinlikle önceliğim olmayacaklardı. Bu yüzden tatlı gülümsemem yüzümde neşeli bir ev sahibi gibi davranmaya karar verdim. 

"Evimi yeterince tanıdın Alec. Kendi evin gibi rahat edebilirsin." dediğimde onun yirmi saati gecik bir süredir uyuduğunu hatırladığımda, elimde olmadan öfkelenmeye başladım. Ona yaklaşarak işaret parmağımı göğsüne yerleştirdiğimde, tehditkar bakışlarımı yüzüne sabitledim.

"Sen yine de kendini uyuyacak kadar evinde hissetme, Alec. Eğer seni uyurken yakalarsam, üzerinde olduğun yatağı ateşe veririm. Canımın acısı pekte umurumda olmaz. Anlaşıldı mı?"

Kedi gözlerim kendiliğinden ortaya çıkarken, buna rağmen Alec pekte korkmuş görünmüyordu. Dediğimi yapamayacağımı düşünüyorsa yanılıyordu. Bu konuda ciddiydim. Onu bir kez daha o, halde görürsem kesin bir şeyleri ateşe verirdim.

"Merak etme Magnus. Ailemde söyledi. Yeteri kadar uyumuşum. Çalışma odasındaki kitapları okumayı planlıyorum."

Kollarımı göğsümde birleştirdiğimde, söyledikleri rahat hissetmemi sağlamamıştı.

"Okurken uyuya kalma da..." dediğimde sözlerimi bitirmeden Alec tekrar konuşmaya başladı.

"Koyu bir kahve eşliğinde, kitap okurum."

"İyi fikir." 

Konuşma sonrası odadan ayrıldığımda, kahvenin de işe yarayacağı konusunda şüphelerim olsa da,  yapılacak pek bir şeyde yoktu. Tek seçenek Alec'i şimdilik görmezden gelmem olacaktı ve bende tam olarak bunu yaptım. 

Obscuration [Malec]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin