Obscuration [Malec]

Seni Seviyorum

_Önceki Bölümden Kesit_

"Nasıl üzerinde... Ben..."

"Aktif olmanı istiyorum, Alec. Bedenime sahip olabilirsin. Yoksa istemiyor musun?"

"Elbette istiyorum. Sadece..."

"O halde kendini toparlayıp bir an evvel başlasan iyi edersin."

Konuşma sonrası hala Magnus'un yüzüne alık alık bakarken yutkundum. Beynim konuşulanları anlasa da, algılamakta zorlanıyordu. Tabi birde hala maruz kaldığım kan kokusu vardı. Sessizliğim sürerken, Magnus yanaklarımı kavrayarak dudaklarımızı birleştirdi. Sahiden de ona sahip olmama izin mi verecekti?

Alec

Magnus, dudaklarıma geçirdiği dişleriyle öpüşmeyi sürdürürken, fazlasıyla donuk bir haldeydim. Zihnim gerçekten de olanları algılamayı reddediyordu. Bu an, gerçek yaşanıyor olabilir miydi? Donukluğum hareketlerime de yansırken, Magnus öpüşmemizi bölerek kendini geriye doğru çekti. Yüz ifadesinden ise sıkıntılı olduğunu okuyabiliyordum. 

"Böyle olman planımda yoktu, Alec. Normalde bunu seve seve kabul ederdin. Şimdiyse tuhaf davranıyorsun."

"Tuhaf mı?"

Başımı iki yana sallarken, kafamı toparlamaya çalıştım. Magnus ise başını aşağı yukarı sallarken ellerini sırtıma yerleştirdiğinde, zihnimde dönüp duran düşüncelerle boğuşuyordum. 

"Evet, tuhafsın."

"Bana tuhaf olmaktan bahsetme, Magnus. Yaptığın şeylerden sonra tuhaf olan ben değilim. Ayrıca... Sen... Sana yapacaklarım konusunda ciddi misin?"

"Neden bu kadar sorguladığını anlamıyorum, Alec. Çoktan soyunmaya başlaman gerekirdi. Keyfim kaçmak üzere..."

"Sadece durumu sindirmeye çalışıyorum, Magnus. Olanlardan sonra... Normal sevişmelerimizin üzerinden bir asır geçmiş gibi hissediyorum. Ayrıca üzerimde olduğun her seferde, beni keserken bile dokunuşlarımı istemediğin için bileklerimi bağlıyordun. Şimdi ne değişti?"

"Dediğim gibi kabusundan sonra korkunu hissetmek bana ağır geldi. Hem normal şeyleri de deneyemezsem, normal hayatıma nasıl geri döneceğim?"

Bir an için odanın her bir metrekaresini sarmış olan kanları unutmuş olsam da, gelen öğürme hissiyle kendilerini hatırlatmakta gecikmediler. Kusmamak adına nefes almamaya çalışırken, Magnus'un yüz ifadelerine odaklandım.