Obscuration [Malec]

Aile

〽 〽〽  

Magnus uyku kıyafetlerini büyüyle giyinirken, bende aynı şekilde davrandım. Şu an saatin kaç olduğunu bile bilmiyordum. Sadece onu hissederek uyumak ve onunla birlikte uyanmak istiyordum. Magnus, yatağa uzandığında, yanına kıvrılarak başımı göğsüne yerleştirdim. Beni saran kollarına aynı şekilde karşılık verirken, gözlerimi yumdum.

"Seni seviyorum, Magnus."

"Seni seviyorum, Alexander."

〽 〽〽  

Magnus

Kalbimi ve tenimi ısıtan sıcaklıkla gözlerimi araladığımda, karşımda oluşan görüntü ile gülümsedim. Uzun zamandır kendimi fazlasıyla yalnız ve sevgiden uzak hissederken şu an içinde bulunduğum duruma verdiğim tek tepki mutluluktu. Bu anın sonsuza dek sürmesini isteyebilirdim.

Yine de, gerçekler beklentilerimin tam tersini işaret ederken, yüzüm istemsizce asıldı. İçimde yeşeren korku duygusu nefesimi kesse de, hissettiğim sevgiyle bunu bertaraf etmeyi deniyordum.

Alec'in bana ne kadar zarar verdiğinden hala emin değildim. Bildiğim tek şey ölmek üzere olduğum gerçeğiydi ki, bununda büyük bir kısmını Miley'in perilerine ve büyücülerine borçluydum. Devamını da muhtemelen Alec'i vazgeçiremediğim o kısacık anda yaşamıştım. Daha doğrusu ölmüştüm. Ne tepki vermem gerektiğini ise bilmiyordum. Bildiğim tek şey, bunların yaşanmasında tek suçlunun Alec olmamasıydı.

İsteyerek ama çoğunlukla istemeyerek verdiğim kararların sonunda, kırdığım kalbi tamir etmeliydim. Bunun ne kadar zor olduğu önemli değildi. Önemli olan tek şey Alec'in, William'a dönüşmek zorunda kalmamasıydı. Bu düşünceye sığınarak elimle yavaşça, Alec'in gece karası saçlarına dokundum. 

Okşadığım saçların verdiği hislere odaklanırken, benden ona yansıyacak tek duygunun sevgi olmasını sağlıyordum. Korkumu yada karamsar düşüncelerimi hissetmek zorunda kalmamalıydı. 

Kısa süre içinde gözlerini aralayan Alec ile bakışmaya başladığımda, gözlerinde hislerime benzer şekilde sevgiyi görmeyi bekledim. Ama görebildiğim tek şey öfke ile karışan korku duygusu oldu. Bunun kötü yanıysa giderek, kontrolsüzce büyüyor olmasıydı. 

"Alec... Sen... İyi misin?"

Kelimelerin ardından elimi tedirginlikle saçlarından çektiğimde, Alec'in bedenime yaklaşmasıyla hareketsiz kaldım. Çok geçmeden de başını boynuma gömdüğünde, hislerindeki karmaşayı göz ardı ederek, ona sıkıca sarıldım. Bana izin veriyorken, ona sevgimi her şekilde göstermek istiyordum.