Obscuration [Malec]

Bunu Yapamazsın!

_Önceki Bölümden Kesit_

Yaşanan dehşet gecesinden aylar sonra, Serenity, William'ı ardında bıraktığı ceset yığınlarından faydalanarak buldu. Bu kez onu kurtarmak gibi bir düşüncesi yoktu. O ve anlaştığı tüm cadı ve büyücülerin tek hedefi onu öldürmekti. Büyük uğraşlar sonucu, etkisiz hale getirdikleri William'ın üzerinde lanetli büyülerin neredeyse hepsini denediler. William'ın uzun süre acı dolu çığlıklarını dinledikten sonra, nefes almadığından emin olduklarında durdular. Ondan geriye hiçbir şeyin kalmaması içinde, onun sahip olduğu her şeyi bedeniyle birlikte yaktılar.

 Magnus

Yanağımda hissettiğim, tüy kadar hafif dokunuşla gözlerimi aralamak istesem de başarılı olamıyordum. Zihnim çırpışı makinesine atılmış ve saatlerdir karıştırılmış gibiydi. Karmakarışıktı ve çözmek için ihtiyacım olan enerjim bile yoktu. Saniyeler içinde başımda giderek artan ağrı yüzünden gözlerimi araladım. Neredeyim sorusu, zihnimde yankılanırken üzerimdeki bakışlarla Serenity ile göz göze geldim. Gözlerim açıklamamakta ısrarcı bir şekilde tekrar kapanırken, yanağımdaki hafif dokunuşun yerini sert bir temas aldığımda, gözlerimi açtım.

"İyi misin?"

Serenity'in cümlesini zar zor algılarken sonunda derin bir nefes alarak yutkundum. Neler olduğunu yeni yeni hatırlıyordum. 

"Bilmiyorum. Başım ağrıyor." diyerek yatakta doğrulduğumda bakışlarımı Alec'e çevirdim. Benim aksime, sihirbazım hala uyuyordu. Onu uyandırmak istediğimde ise Serenity'nin, omzumu kavramasıyla durmak zorunda kaldım. 

"Onu rahat bırak. Bir süre saha uyuyabilir."

"Ama... Ben uyandığıma göre iksirin süresi geçmiş olmalı. Alec'in de uyanması gerekiyordu."

Serenity omzumu bıraktığında elini alnıma yerleştirdi. Kısa sürede başımın ağrısı geçtiğinde kafamı biraz daha toparlayacak fırsatım oldu. Yine de aklım hala Alec'de olduğu için onunla ilgilenmek istiyordum. Ama Serenity sanki düşüncelerimi hissetmiş gibi bileğimi kavradığında, beni yataktan çekiştirerek kaldırdı. 

"Dinle, onu düşündüğünün farkındayım Magnus. İksirde ona zarar verecek herhangi bir şey yok. Zaten olsa sende kendine gelemezdin. Sadece... Sonuçta o bir insan ve kendine gelmesi senden biraz daha uzun sürebilir. Açıkçası onun bu halinden faydalanmak istiyorum."

"Faydalanmak derken?"

Serenity sözlerimle sessiz kalırken, bakışlarım hala Alec'e odaklıydı. İksir ona zarar verse, bende aynı şekilde etkilenirdim. Bu yüzden cadının ona zarar vermediğine güvenebilirim. Zaten endişem tam olarak Serenity sayılmazdı. Asıl korktuğum şey, Alec'in zihninde, William denen yaratıkla baş başa kalmasıydı. Gördüğüm onca anıdan sonra kafam daha da fazla karışmıştı.