Obscuration [Malec]

Samira

İthaf:meleksnd

Keyifli okumalar ♥

_Önceki Bölümden Kesit_

"Ah! Lanet."

Raphael'in acı dolu sesi kulağıma ulaşırken, göğsünün hemen alt kısmını tuttuğunu gördüm. Bedeni titrerken, onu kavrayarak ayakta kalmasını sağladım.

"Neler oluyor?"

"Ben... Izzy.... Isabelle... Gitmeliyiz, Magnus."

Alec

İçimdeki karmaşa geçen her dakika daha da artarken, kendimi Magnus'un yanına gitmemek için zor tutuyordum. Sanki zaman geçtikçe, bedenim, ruhumla daha fazla bütünleşiyor ona olan duygularımda katlanarak artıyordu. Yine de içlerinden, ona duymam gereken nefret duygusunu bir türlü bulamıyordum. Özellikle son konuşmamızda, onun tamamen bana ait olduğunu hissederken, her şey daha da karışık bir hal alıyordu. 

Ama buna rağmen, konu affetmeye geldiğinde cevabım hala netti. Magnus'u sevmeye, onun için deli olmaya devam etsem de bir şeyleri kabullenip affetmem o kadar kolay olmayacaktı.

Karmakarışık düşüncelerin arasında, çalan kapı sesiyle yerimde doğruldum. Aslında yalnız içten içe kalmak istiyordum. Gerçi bu durum beni hiç bir şekilde çözüme götürmüyordu. Bu yüzdende odaya giren kız kardeşimi gördüğümde, gitmesini istemedim. Hatta hissettiğim rahatlamaya duygusuyla kendimi yeniden yatağa bıraktım. 

Isabelle, yanında rol yapma ihtiyacımın olmadığı nadir insanlardan biriydi. Hepte öyle kalacaktı. 

"Konuşabilir miyiz?"

Beklediğim soruyla, sessiz kalırken başımı aşağı yukarı sallayarak onu onayladım. Isabelle, yatağın üzerine çıkarak yanıma uzandığında, başını göğsüme yerleştirerek koluyla bedenimi sardı. 

Kolumu kız kardeşimin beline sarıp, onu kendime daha da çekerken istemsizce gülümsedim. Aileden birinin verdiği güveni gerçekten özlemiştim.

"Seninle böyle uzanmayı çok özlemişim, Alec."

"Bende öyle... Ne zaman bir şeyler anlatmak istesen yatağıma yerleşir ve derdini o şekilde anlatırdın."

"Evet... Bunun sebebi de, sadece uyanıkken yanında yatmama izin veriyordun."

"Gece olanları biliyordun, Izzy."

"Biliyorum. Zaten geçmişi açmak için yanına gelmedim. Senin için buradayım. Bana olanları anlatır mısın? Aşağıda yaşadıkları anlatırken fazla dikkatli davranıyor, kelimeleri cımbızla seçiyor gibiydin. Normal bir zamanda asla böyle davranmazsın. Neler oldu?