Obscuration [Malec]

Cadı

İthaf : tonyismylife *-* başardım sonunda bölümün hevesiyle. 

Hoş MALEC yoktu çok -_- Ama Alec'i, Izzy ile beraberken de seviyorum ♥

_Önceki Bölümden Kesit_ 

"Az önce ne oldu?"

"Olan şu... Birileri çoktan evinize büyü kalkanı oluşturmuş, Alexander."

"Ne?"

Magnus

Üzerimdeki iki şaşkın bakışla, kafamı toparlamakta fazlasıyla sorun yaşıyordum. Catarina'nın büyüsü bedenimdeki acının tamamını yok etmişti. Ama başım fena halde dönüyordu. Gözüm Alec'e takıldığında onda bir gariplik hissetmediğim için kaşlarım çatıldı. Belkide paylaşmadığımız tek şey baş dönmeleri olabilirdi. Gerçi uyumakta da sorun çekmiyorduk. Başka neler vardı? Cevaplar bu kadar önemli miydi? Neden düşüncelerim susmuyordu?

"Magnus?"

Catarina'ın sesiyle ona döndüğümde, daldığımı fark ettim. Sonraki saniyede ise korkuyla Alec'e baktım. Düşüncelere daldığını ve baş ağrısı çektiğini söylemişti. Şimdi aynı şeyi bende mi yaşayacaktım? Başım ne zaman ağrımaya başlardı? O ara gözüm Catarina'a takıldığında, derin bir nefes alarak, kafamı toparlamaya çalıştım.

"İyiyim, Catarina. Bizi yalnız bırakır mısın?"

"Emin misin?"

Catarina'ı başımla onaylarken Alec bana doğru adım atmaya başladı.

"Onunla ilgilenirim, Catarina." dediğinde, bedenimi kavrayarak ayağa kalkmamı sağladı. Birlikte attığımız bir kaç adımla, az önce üzerinde bulunduğum yatağa geldik. Onun yardımıyla otururken, Alec'de yanıma oturdu. Sihirbaz yine sakin kişiliğine bürünmüş gibi görünüyordu. Benimse bu haline şükretmek dışında elimden bir şey gelmiyordu.

Kafam bu haldeyken, onun bağırtılarıyla cidden uğraşacak gücüm yoktu. Catarina bir büyü daha yaparak, odadan ayrılırken, sanki bir an peri olduğumu unuttuğumu fark ettim. Aklım başıma geldiğinde de, kendim için bir büyü mırıldandım. Baş dönmem yavaşça kaybolurken, geride ufak bir ağrı bıraktı. Aynı anda Alec'in elini başına götürmesi bir oldu. 

"Başıma ağrı girdi..."

"Farkındayım, ama küçük bir şey zaten."