Obscuration [Malec]

Anlaşma

_Önceki Bölümden Kesit_

"Alec."

"Sana vereceğim tek şey bu, Magnus."

Magnus, yanaklarını silerek ayağa kalktığında, güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bunu pek başarabildiğini sanmıyordum. Çünkü tüm duygularına tamamen sahip olmuş durumdaydım.

"Bana hiç bir şey vermiyorsun, Alec." dediğinde, ağırlık hissi daha da arttı. Dudaklarımı konuşmak için araladığım anda ise gitti. Bense ona dur bile diyememiştim.

〽 〽〽

Magnus

Konuşma sonrası Alec'i ardımda bırakırken, yatak odasına doğru yürüdüm. Gözlerimin içi yanıyor, hüzün hissettiğim yegane duyguya dönüşüyordu. Ne yapacağıma ise hala karar vermiş değildim. Onu geri kazanmak için çalışması gereken beynim, resmen durmuş gibiydi.

Alec, olmadan fazlasıyla boş gelen odaya girdiğimde, çaresiz bir halde yatağa uzandım. Hissettiğim üzüntüye yavaş yavaş pişmanlıkta eklenirken, olanları düşünüyordum.

Yaşananları, William ile olan durumu, bağı...

Bir şekilde yaşananları engelleme şansım olup olmadığını sorguluyordum. Cevap ise neresinden tutarsam tutayım değişmiyordu. Alec kabullenmekte zorlanıyor olsa da, bazı şeyleri bilinçli olarak yapmamıştım. Bilinçli olarak yaptığım tek şey, William ile en başında yaptığım anlaşmaydı. Alec'in iyiliğini düşünerek bazı şeylerin yaşanmasına izin vermiştim.

Belki de yaptığım tek hatada buydu. Sonrasında olanları ise açıklayamıyordum. Özellikle William'a aşık olduğum gerçeğini... Diğer yandan, şu an kalbimde ona dair kalan tek şey sevgiydi ve bunun boyutu Alec'e duyduğum aşkın yakınından bile geçmiyordu. Bu yüzden de aklımın alamadığı çok fazla şeyle boğuşmak zorunda kalıyordum.

Bir perinin, sihirbazı ile olan bağına engel olacak, bölecek yada çoğaltacak tek etki, ait oldukları cadıydı. Bense bir anda iki sihirbaza bağlı bir peri haline gelmiştim. Tamamen ikiye bölündüğümü, şu an idrak etmem daha kolaydı. Ama yaşarken, yaptığım hareketler maruz kaldığım duygulara göre şekilleniyordu. Şimdiyse tüm o karmaşanın ardından Alec ile birlikte olmaya çalışıyordum.

En başından bunun kolay olacağını düşünmüştüm. İçimdeki karmaşaya Alec'in de sahip olduğunu biliyordum. William'ın izleri silinip geriye sadece biz kaldığımızda, sevgimiz ikimizi bir araya getirecekti. Ama Alec, içindeki sevgiye rağmen buna engel olmak için çaba sarf ediyordu. Onu suçlamıyordum. Sadece bazı şeylerin elimde olmadığına inanmasını istiyordum. Bunun içinde kendimi affettirmem gerekiyordu.