Obscuration [Malec]

Davetsiz Misafir

İthaf: rainbowandcandies Tavsiyene uydum umarım başarmışımdır :D

_Önceki Bölümden Kesit_ 

"Magnus..."

Adımı acı çeker gibi telaffuz ederken, yan tarafıma geçti. Kanatlarımı bedenime geri çekerken olanları anlamaya çalışıyordum.

"Alec." dediğimde, onun bana sarılmasıyla ne yapacağımı bilemedim. Başı göğsüme değerken, ağlıyordu. Aynı şekilde bende ağlamak üzereyken ona sarıldım. Kısa sürede de onun uyuduğunu fark etmemle, gözlerimi kapattım.

〽 〽〽  

Magnus

Üzerimdeki ağırlıkla gözlerimi araladığımda, ilk saniyede acıyla inledim. Sol kolum tüm gece Alec'in altında kaldığı için uyuşmuştu. Cidden hareketsiz şekilde uyumayı nasıl başardığımızı da anlamamıştım. Gerçi ezilen taraf olduğum için Alec'in şikayetçi olduğunu pek sanmıyordum. Yine de acımı hissetmesi gerekmiyor muydu?  

Sihirbaza sarılı kolumu baskıdan kurtarmak için hafifçe çektiğimde, Alec'in başını yastığına yerleştirdim. Sonrada acımın dinmesi için ufak bir büyü yaptım. Açığa çıkan kırmızı duman acımı dindirirken yatakta doğruldum.  

Bakışlarım Alec'in yüzüne kaydığında, yataktan kalkma isteğim kalmadığı için sihirbazı izledim. Uyuyan çoğu insan gibi ne kadar masum olduğu, zihnimde beliren ilk düşüncelerden biri oldu. Fazla masum görünüyordu. Tabi bunun sadece bir yanılsamadan ibaret olduğunu yaşayarak görmüştüm. Diğer yandan Alec, uyurken bile çekici olmayı başarıyordu. Uzun kirpikleri, dolgun alt dudağı, beyaz teni resmen tahrik olma sebebiydi. Bunu nasıl başarıyordu? Gözlerinin kehribar rengini hatırladığımda, yutkundum. Bunun gerçekleşmesine engel olmayı bile dememiştim.