Obscuration [Malec]

Otel Odası

Nefes0000

ecemmalec

Bölümle ilgili yorumlarınızı oldukça merak ediyorum. Lütfen satır arası yorum bırakın. Gelecek bölüm bu kadar hızlı gelmeyecek şimdiden bilginiz olsun :)

_Önceki Bölümden Kesit_

"Kafan karıştı öyle değil mi?"

"Ne yaptın, William?"

"Bana yapmaya çalıştığını sana yaptın. Zihin hapishanesinin tadını çıkar. Bende Magnus'un tadını çıkarayım."

"Ona dokunma!"

"Bana engel olamazsın, Alec. Artık değil. Bedenin bütünüyle benim olmuşken aşık bakışların, Magnus'u kurtaramayacak. Dahası sanırım ona aşık gibi de davranabilirim. En azından sıkılana kadar..."

"Sen!"

"Ne var? Bence sevinmelisin. Onu öldürmeyeceğim ve sen her an bizimle birlikte olacaksın."

Magnus

Derin uykumdan uyanmaya çalışırken, göz kapaklarım açılmama konusunda fazlasıyla inatçıydı. Yüzüme ulaşan güneş ışığı ise işimi sadece zora sokuyordu. Gözlerimi her aralamak istediğimde, ışık yüzünden daha sıkı kapatıyordum. Bedenimi yan çevirerek gözlerimi rahatça araladığımda, yaşadığım son anlar zihnimde arka arkaya belirlemeye başladı. 

Serenity... 

İşkence... 

Alec...

Yataktan hızla doğrulduğumda bakışlarım ilk olarak Alec'i aradı. Ama odada hiç kimse yoktu. Dahası, bu yer Serenity'nin bizi bıraktığı odaya da hiç benzemiyordu. Zihnimi kurcalayarak hatırlamaya çalıştığım detaylar ise fazla can sıkıcıydı. 

Cadı beni lanet büyüsüyle tamamen devre dışı bırakarak, çözüm olarak öne sürdüğünü işkence yöntemini uygulamaya başlamıştı. Bunun sonucunda ise çaresizlik içinde Alec'in acı çekmesini izlemiştim. Fazla değil, sadece dakikalar sonra aynı acıları bedenimde hissederken, gözlerimi açık tutmakta başarısız oluyordum. Kalbim deli gibi atıp, aldığım nefes sayısı hızla artarken öleceğim konusunda fazla emindim. Resmen kalp krizi belirtilerini gösteriyordum.