Obscuration [Malec]

Uyanış

Bölüm aralıklarını açtığımın farkındayım ama dediğim gibi sağlıkla ilgili bir takım sıkıntılar yaşıyorum. 

Keyifli okumalar ♥ Yorum yaparsanız sevinirim ♥

_Önceki Bölümden Kesit_

"Sonunda bitti. Sadece beklemeliyiz. Magnus iyi olacak."

Asmodeus oğluna doğru koşarken, Catarina ve Raphael'in desteğiyle ayağa kalktım.

"Bundan emin misin?"

"Evet. Serenity, kendisinin uyanması gerektiğini söyledi."

Yarım yamalak kurduğum cümlenin sonunda gözlerim kapanırken devam eden konuşmaları duymadım bile... Sadece üzerimde oluşan rahatlık duygusuyla karanlığa teslim oldum.

Alec

Bedenimin her bir noktasında hissettiğim uyuşukluk hissiyle gözlerimi aralarken, zihnim çoktan nerede olduğunu sorgulamaya başlamıştı. Aklımda kalan son görüntüler Serenity'nin ölümünün gerçekleştiği terasta yaşananlardı. Daha fazlası yoktu. Neler olmuştu? 

Şimdiyse, hem tanıdık, hem de bir o kadar farklı gözüken odanın duvarlarını incelerken, evin başka bir bölümünden kulağıma dolan seslerin sahiplerini anlamaya çalışıyordum. Isabelle'in baskın sesini ayırt etmeyi başardığımda, yatakta gerinerek kendime gelmeyi denedim. Yine de uyuşukluk hissini üzerimden atmayı bir türlü başaramıyordum. 

Bir kaç dakikanın ardından açılan kapıyla, Isabelle ile göz göze geldim. Mutluluk yüzünde okumayı başardığım ilk duygu olurken, üzerime doğru atılan seri adımların sonucunu tahmin ediyordum. Saniyeler içinde boynuma dolanan kollarla nefesim kesilirken, tepki bile veremedim.

"Sonunda uyandın... Uyandın... Seni aptal! Neden bize en başında haber vermedin. Seni öldüreceğim..."

Isabelle'in bedenime dolanan kollarını tutarken en başta onu uzaklaştıracak halde bile olmadığım için resmen kıvranıyordum. Tutuşu o kadar sıkı olmasa bile nefes alamıyor gibi hissediyordum. 

"Sıkmaya devam edersen öleceğim zaten... Bıraksana... Izzy!"

Sesim kontrolsüzce yüksek çıkarken, Isabelle'in aniden benden uzaklaşmasıyla suratındaki gülümsenin solmasına şahit oldu. Buna karşılık derin bir soluk verirken toparlanmaya çalıştım. Onu kırmak istememiştim. Ama hissettiklerimin yansımasına da engel olamamıştım.