Obscuration [Malec]

Miley

〽〽〽

_Önceki Bölümden Kesit_

"Aklından geçenleri anlayabiliyorum."

"Biliyorum. Yapabilir miyim?"

"Anlaşmamız var, Magnus."

"Evet."

İçimdeki isteğe ve aramızdaki elektrik akımına rağmen geriye çekildiğimde, Alec hızlı hareket ederek tişörtünü kafasından geçirdi. Sonrasında da kendinden emin bir şekilde gülümsedi.

"Bence Miley ile bugün ilgilenebiliriz."

"Karar senin."

〽〽〽

Alec

"O halde hazırlanalım."

"Evet."

Magnus'un hala harekete geçmemesiyle, gözlerimi devirdim. Alt dudağına dişlerini geçiren haliyle, öpüşme için fazlasıyla hazır görünüyordu. İşin gerçeği bende aynı şekilde hissediyordum. Yine de duygular konusunda, son zamanlarda öğrendiklerimle bunu saklamam kolay oldu. Kendime verdiğim sözü çiğnemek istemiyordum. Bu yüzdende aramızda zaten var olan mesafeyi biraz daha genişlettim. 

"Karşımda dikilmeye devam ediyorsun, Magnus."

"Tamam. Affedersin. Gidiyorum."

Magnus'un hızlı hareketlerle uzaklaşmasının ardından, misafir odasına yöneldim. Bu sabah büyülere alışmayı denerken kıyafetlerimi, odadaki dolaba yerleştirmeyi başarmıştım. Üzerimi değiştirirken Magnus'u tamamen aklımdan uzaklaştırmaya çalıştım. İlişkimizi ve ona olan sevgimi düşünmek, direnicimin kırılmasına sebep oluyordu. Buna en alternatif yol ise Miley'e odaklanmaktı. Cadıyı bulma işini bitirmiş olsak da hala elimizde uygulanabilir bir plan yoktu. Bu da bir kez daha aynı sorunun zihnimde yankılanmasına sebep oldu. 

William tüm bu işlerle uğraşıp günün sonunda nasıl normal kalabiliyordu?

Cevapsız sorularla gözlerimi kapattığımda, istemsiz bir şekilde oluşturduğum görüntülerle geçmişe sürükleniyordum. Geçen sefer Samira'a temas ettiğimde, William ile aralarında geçenlere tanık olmuştum. Şimdiyse Miley'nin yanında bile olmamama rağmen, o olduğuna emin olduğum kadının yaptıklarını izliyordum. 

"Sonunda sıranın bende olmasına seviniyorum. Beklemek bana göre değil. Çok sıkıcı..."

"Brandon'ın yaptıklarından sonra, beni neyin beklediğini merak ediyorum."