Obscuration [Malec]

Korkuyorum

Yorum yaparsanız sevinirim ♥

Keyifli okumalar.

_Önceki Bölümden Kesit_

Kısa sürede sonra oturma odasında yalnız kaldığımda, kafamı toparlamayı denedim. Yatak odasında beni neyin beklediğinden ise habersizdim. Korkmalı mıydım? Sanırım buna evet cevabını verecektim.  

Magnus

Korkarak araladığım kapıdan yavaşça başımı uzattığımda, gördüğüm manzara ile kaşlarım çatıldı. Alec, beline sardığı havlu ve hala nemini koruyan bedeniyle yatağımda oturuyordu. Gözleriyse boşluğa sabitlenmişti. Üstünün çıplak olması iç geçirmeme sebep olsa da, kendimi fazla kaybetmeden toparlandım. Sonuçta kendime bir söz vermiştim. Alec ile yeni bir yakınlaşma, sihirbaz toparlanana kadar mümkün olmayacaktı. Dengesizlikleri sadece kendisini değil, beni de hırpalıyordu. 

"Alec."

Sihirbaz yavaşça bana baktığında sessizliğini korumaya devam etti. Onun neden çıplak olduğu gerçeğini düşündüğümde, cevabı bulmam fazla zamanımı almadı. Eşyaları misafir odasındaydı. Muhtemelen kimseye görünmek istemediği için odamdan ayrılmamıştı. Büyü dumanı oluşturarak onun giyinmesini sağladığımda, sessiz kalmaya devam eden sihirbaza doğru bir kaç adım daha attım. 

İçine kapanık kişiliği en az baş ağrıtan olsa da, bu halinden de hoşlanmıyordum. Egolu halini susturmak ne kadar zorsa, bu haliyle iletişim kurmakta o kadar zor oluyordu. Dudaklarından kelimeler zorla koparılıyor gibiydi.

"Olanlar yüzünden kendini suçladığının farkındayım. Hatta bunu tüm benliğimde hissediyorum. Biliyorsun, duyguların... Yine de sessizlik kimseye yarar sağlamayacak, Alec. Konuşmamız gerekiyor..."