Obscuration [Malec]

Ölü Beden

    _Önceki Bölümden Kesit_    

Yıkılması gereken son taşta yere düştüğünde, lanetim bir sonraki kurbanını aramaya başladı. Nefes alan tek canlı olan Magnus'a yöneldiğinde, içten içe onu durdurmam gerektiğini bilsem de yapamıyordum.

"Alec..."

Magnus, acı içinde inlerken son nefesini vereceği anda belli belirsiz kelimelerini duydum. Her ne kadar belirsizlik olsa da ne dediğini net bir şekilde anlamıştım.

"Seni seviyorum."

〽 〽〽  

Alec

Magnus'u duymuş olmama rağmen, sevgi dolu kelimeleri kalbime ulaşmayı başaramıyordu. Herhangi bir tepki vermem gerekiyor muydu? Olacaklara engel olabilir miydim? Daha da önemlisi engellemeliydim. İçten içeyse bunu istemediğime karar verdim. Sadece zevk almak istiyordum. Tamamen benliğimi saran karanlığın verdiği zevk, daha önce hissettiğim hiç bir duyguya benzemiyordu. Adeta ruhumu tatmin eden bu his sonsuza dek sürsün istiyordum. Hiç bir şey umurumda değilmiş gibi geliyordu. 

Yıkılan bina, toza dönüşen periler, yanarak can veren cadının cesedi ve Magnus...

Tüm olanları sadece bir anlık öfkemin ortaya çıkarak, her şeyi yok etme arzuma eşlik etmesine borçluydum. Kendimi zayıf ve aciz düşündüğüm zamanların aksine, istediği her şeyi gerçek kılacak güçlü bir yok edici olarak hissediyordum. İçimdeki güç hissi geçen saniyelerde daha da büyürken, listede kalan isimlerin yanına gitmek istedim. Şu an hepsini yok edebilirdim. Bu düşünce adımlarıma yön verirken yıkılan bina enkazından hızlı adımlarla uzaklaştım. 

Elimde oluşturduğum listeye bakarken gülümsüyordum. Bir sonraki kurbanın kim olması gerektiğine hızlıca karar verdim. İşin aslı kim olduğu da o kadar önemli değildi. Beni gördüğü anda zaten ölecekti. Bir an önce işe başlamak istediğimden, buradan gitmek için portal oluşturdum.