Obscuration [Malec]

Sende Kimsin?

Keyifli okumalar. Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim :)

İthaf

İlham perim: evrem-123

Kadının üzerindeki son hareketimle bedenim tatmin olurken, üzerinden kalkarak yatağa uzandım. Nefesimdeki sıklık, hızla inip kalkan göğsümle kendini belli ediyordu. Bu yüzdende sakinleşmek adına derin soluklar almaya çalıştım. Bakışlarımı yana çevirdiğimde, kadının benden bile kötü görünen haliyle gülümsedim. Bir haftanın acısını çıkarmaya çalışırken, yaşanan seks fazlasıyla sert olmuştu. 

Onun bu kendinden geçmiş halinden faydalanarak sol elimi yataktan sarkıttım. Parmak hareketlerim ile oluşturduğum büyü bedenimdeki yorgunluğu hızla yok ederken, geriye sadece az önce aldığım zevkin kıvılcımlarını bıraktı. Gitme vaktimin gelmesiyle yataktan kalktığımda, yere fırlatılan kıyafetlerimi alarak giyinmeye başladım. 

"Hemen mi gidiyorsun?"

Adını sormayı bile düşünmediğim kadının cümlesiyle gözlerimi devirirken, yorgun haline baktım.

 "Tabi ki de gidiyorum. Hatta sende burada fazla kalmamalısın. Bu odalar hızlı işler için kullanılıyor."

Konuşmam kadının yüzünü ekşitirken, ona bakmadan tişörtü başımdan geçirdim. Benden nasıl davranmamı bekliyordu ki? Sayısız insanla bu tip odalarda vakit geçirmiştim. Hiç bir kadının ya da erkeğin kendilerine eş arayarak buraları tercih etmeyeceğini biliyordum. Bu yüzdende daha fazla vakit kaybetmeden odadan ayrıldım. 

Koridora çıktığımda, kulaklarım aniden gelen yüksek müzikle uğuldarken insan kalabalığının içine karıştım. Aklımda ise tek bir düşünce vardı. Acaba benim, minik su perim ne durumdaydı? Onu bıraktığım bar taburesine yaklaşırken bir yandan da etrafıma bakınıyordum. Ama ne yazık ki Clary'e benzeyen hiç kimseyi göremedim. 

Dans pistinin olduğu bölüme doğru yürüdüğümde, insanları inceledim. Barın koyu gri ışıklandırmasına sürekli olarak, değişen renkli ışıklar eşlik ettiğinden, birilerini görmek ciddi anlamda zor oluyordu. Aslında Clary'nin eve gideceğini de bir an için düşünmüştüm. Ama bu düşünce zihnimde sadece bir kaç saniyeliğine yer buldu. Çünkü Clary insanları fazlasıyla merak ediyordu ve ilk kez geldiği bu yerden kolay kolay ayrılmayı düşünmezdi.

Birkaç dakika içinde bisküviyi normal yollarla bulamayacağımı anladığımda, gözlerimi kapattım. Odaklanarak gözlerimi tekrar açtığımda, ortaya sarı ile turuncu arasında gidip gelen kedi gözlerine benzer, göz bebeklerim ortaya çıktı. Gördüğüm insan bedenleri yavaş yavaş silikleşirken, Clary'e odaklandım. Onun ardında bıraktığı buz mavisi renkteki ruh izini fark ettiğimde hızlıca yürümeye başladım. İçimden ise aynı saniyelerde küfürler ediyordum, çünkü bu izler barın diğer tarafındaki özel odaların olduğu kısma doğru ilerliyordu.