William

833 84 534
                                    

İthaflar

ART3MISS13

nmwlarreh

_Önceki Bölümden Kesit_

"Uzun zaman oldu, Serenity..."

Karanlığın cümlesiyle, şoka girerken yüzümdeki ifadenin bir benzeri cadının da yüzüne yerleşmişti. Onun cadıyı tanımaması gerekiyordu.

"Seninle tanışmadık, sihirbaz..."

"En gözde sihirbazını hatırlamıyor musun? Evine, yatağına, hayatına aldığın kişiyi... Kocanı nasıl tanımazsın?"

 Kocanı nasıl tanımazsın?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Magnus

Karanlığın sözleri yeni bir şok dalgasının bedenimi ele geçirmesini sağlarken, bakışlarım Serenity'e odaklandı. Onun gözlerinde ilk kez gördüğüm korku ifadesi, endişelerimi ortaya çıkarırken yutkundum. Karanlık yalan söylüyordu. Yani öyle olmalıydı. Serenity'nin dudaklarından dökülen ismi duyduğumda ise anlamaz bakışlarla kaşlarım çatıldı.

"William?"

Cadının söylediği isme Alec'in daha doğrusu karanlığın tepkisi, odayı kaplayan dehşet verici kahkaha oldu. Bense hala hareket edemeyen bedenim ve aralamayı başaramadığım dudaklarımla içimden lanetler okuyordum.

"Tam adımı söyle güzelim. William Reyes Kane... Senin biricik sihirbazın. Hayatını adağının adam..."

Karanlığın vurgu dolu cümlesiyle, bakışlarım tekrar cadının yüzüne sabitlendi. Yalan olmasını istiyordum. Ama onun lanet duygularını tıpkı Alec gibi hissederken ortada yalan yoktu. Ortada olan tek lanet şey oyuncak bir bebek gibi olanları bir köşeden izliyor olmamdı. Korkunçtu.

"Sen ölmüştün."

Oda yeniden şeytani kahkahaya ev sahipliği yaparken, olayları anlamaya çalışma işine son vermek zorunda kaldım. Mutlaka karanlık (artık adı William oluyordu) ya da Serenity bu saçmalığa bir cevap vermeliydi. 

"Tabi birde o vardı. Beni öldürmeye çalıştınız. Neredeyse başarılı oluyordunuz. Ama gördüğün gibi hala yaşıyorum güzelim ve çok yakında kaldığım yerden ölüm saçmaya devam edeceğim."

Serenity'nin korkusunun, yerini öfkenin aldığını fark ettiğimde, içimden mırıldandım. William ölüm getirendi. Cadının avuçlarında oluşan yıldırımları fark ettiğimde, yaptığı büyü karanlığı ileri doğru sertçe savurdu. William'ın bedeni duvara çarparken, acı içinde sessizce inledim. Kemiklerimin kırıldığını hissederken, gözlerim dolmuştu. Ama bir anda acı geldiği hızla kaybolurken beynim durmuş bir şekilde Willam'a baktım. Yine gücünü kullanıyordu.

Obscuration [Malec]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin