Birleşme

470 35 385
                                    

İthaflar

QueenMrsDarling

malec

mia_taylor

Bu bölüm için çok laf yiyeceğimi hissediyorum ama siz yine de sakin sakin okuyun. Yorumlarınızı bekliyorum ^^ Es geçmeyin lütfen.

_Önceki Bölümden Kesit_

William'ın sevgi dolu ifadesine bakarken, hem ağlamak, hemde ona sarılmak istiyordum. Karmakarışık zihnim, sahip olduğum her bir hücreyi talan ediyordu. Beni düştüğüm ikilemden kurtaransa yine William'ın varlığı oldu. Bedenimi sıkıca sardığı kollarının arasında, başımı boynuna gömerken, derin bir nefes aldım. Tam da o anda durgunlaşan düşüncelerimin ardından, duygularım sadece sevdiğim ve sevildiğim gerçeğine odaklandı. 

Magnus

Ne kadar süre, o şekilde kaldığımızı bilmiyor olsam da, William beni bıraktığında kendimi öncesine nazaran daha iyi hissediyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Ne kadar süre, o şekilde kaldığımızı bilmiyor olsam da, William beni bıraktığında kendimi öncesine nazaran daha iyi hissediyordum. Derinlerde bir yerlerde ise rahat hissetmemem gerektiğini biliyor olmama rağmen, William'ın üstünü örttüğü duygularım değişim göstermiyordu. Karışıklık az da olsa kaybolmuştu, bense buna sadece minnet duyabiliyordum. Diğer türlü gerçek anlamda parçalara ayrıldığımı hissediyordum. 

"Daha iyi misin, Mags?"

"Sanırım... Aslında bilmiyorum. Yine de sarılmak iyi geldi. Teşekkür ederim."

"İyi hissetmene sevindim. Şimdi kanatlarınla ilgilendiğimize, göre yemek yesek iyi olacak. Gücünü tam olarak toplamış değilsin."

Kendimi güçlenmiş ve iyi hissetsem de, üzerimde hala bir bitkinlik vardı. Bunu yemekle çözmek kolay olabilirdi. Diğer yandan şu an midemden çok, Alec'e odaklı durumdaydım. Sonumuzun ne olacağını bile bilmiyordum. Sadece onunla konuşmak istiyordum. 

"Alec'i ne zaman göreceğim?"

William'ın yüzünde ortaya çıkan donuk ifadeyle değişen duygularını hissettim. Üzüntüsü içime işlese de, düşüncelerim değişmiyordu. Çok geçmeden de sakin sesini duydum. 

"En kısa zamanda göreceksin. Sadece, toparlanması gerekiyor. Aynı şekilde seninde... Şimdi yemek yiyelim."

Israr etmemin işe yaramayacağını hissederken, "Tamam." diyerek onu onayladım. William'ın yanımdan ayrılmasıyla, ardından öylece bakarken, ne yapacağımı bilmiyordum. 

Obscuration [Malec]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin