Ç/N: Ortaya çıkabilecek bazı yanlış anlaşılmaları gidermek için, bu roman yabancı bir kitaptır. Ve burada sadece çevirisini okuyorsunuz.
Şimdiden iyi eğlenceler.
'Güncele gelene kadar her gün 2 bölüm yayımlanacaktır.'
—
Fiona Green
Gerçekten talihsiz bir çocukluk geçirmiş bir kızdı. Kont Green'in gayri meşru çocuğu olduğu için erken yaşta işkence gördü. Ancak yavaş yavaş büyü yeteneğini ortaya çıkardı ve daha sonra büyük bir büyücü olarak övüldü.
Bu noktada, Fiona romanın ana karakteri, kötü bir geçmişi aşan dahi bir büyücü gibi görünüyordu. Gerçekten de tipik bir ana karakter klişesi değil miydi?
Ne yazık ki, Fiona hiçbir zaman kadın başrol olmadı...
Fiona'nın hayatını düşünürken istemeden iç çektim. Ve aniden, yere çarpan bir sopanın yüksek sesi düşüncelerimi dağıttı ve ardından boğuk bir ses geldi, "Fiona, babanı dinliyor musun?"
Bedenim gibi aklımın yerinde olmaması, çevremden haberdar olmama neden oluyordu. Hızla kafamı kaldırdım ve karşımdaki adama baktım. 40'lı yaşlarının başında olan adam, Green ailesinin reisi Kont Green'di. O, Fiona'nın biyolojik babasıydı ve bu yüzden ona artık babam demek çok da zor olmadı sanırım.
"Özür dilerim baba" dedim sakince.
"Seni küçük kaltak." Kont Green dilini şaklattı.
Bu, bir ebeveyn tarafından kızlarına söylenecek sert bir ifadeydi. Ancak Kont Green, Fiona'yı asla kızı olarak görmedi. Onun için can sıkıcı bir yüktü. Bir asil olarak gururunu o kadar yüksek tutuyordu ki Fiona'yı kabul etmek aile soylularına bir hakaretti. Ne de olsa Fiona gayri meşru bir çocuktu. Bu nedenle, Green ailesi tarafından hiçbir zaman iyi muamele görmemişti. Ve bunun bir başka güzel örneği de yanı başımda bana nefretle bakan üvey kardeş Cain Dell'di.
Cain Dell alaycı bir sesle, "Babamın önünde mütevaziymiş gibi davranma." dedi.
'Ah, o ağzı parçalardım.' diye homurdandım.
Cain Dell, Count Green'in en büyük oğlu ve Green'in ailesinin halefiydi. Ve Fiona'nın varlığını üvey kardeşi olarak kabul etmek zorunda kaldı. Bu yüzden, şu anki Fiona'nın 13 yaşında bir kız olduğunu ve hiçbir gücü olmadığını bildiği için Fiona'yı çok kötü hor gören ve ona hayvandan daha az muamele eden bu mantıksız adamı kabul etmekten başka seçeneğim yoktu.
Evet, 13 yaşındayım.
Ve evet, tahmin doğruydu. Artık Fiona Green'im. Ben daha sonra dahi bir büyücü olarak övülen eski moda bir kız, Fiona.
Buraya kadar dinlediyseniz ve yine Fiona ana karaktermiş gibi görünüyorsanız, aslında hiç de öyle değil. O, gelecekte kötü adam oldu ve sonunda baş çiftin elinde öldü!
Neden bu kadar iyi biliyordum?
Çünkü şu anda bulunduğum yer "The Emperor and the Lady" adlı bir novel dünyası. Ve başlıkta önerdiği gibi bu novel, erkek başrol - imparatorun ve kadın başrol - hanımefendinin dünyayı kurtarmasıyla ilgiliydi. Buna ek olarak, kötü adam-Fiona'nın sonu çok sefil ve acımasızdı.
Fiona'nın hayatının sonunu hala hatırlıyordum. Çok yetenekli bir sihirbazdı. Sonra kalbi kararırken, karanlıkla bir sözleşme yaptı. En sonunda neredeyse ölümsüz oldu ve ana karakter çiftini tehdit etti. Ve kolay kolay öldürülmedi.
Erkek başrol, Fiona'nın boynunu bir kılıçla kesti, göğsünü böldü ve kararmış kalbini çıkarmak zorunda kaldı. Ama o kalp hala atıyordu. Böylece, o atan kalbine kılıcı sapladı. Yine de, bu son değildi. Dünyanın en kötü cadısı olan Fiona'nın boynu, vücudunun geri kalanı yanarken duvara asıldı. Ruhu karanlığa düştü ve sonsuza dek acı çekti ve asla bitmedi.
Fiona Green'in sonu buydu. Aynı zamanda geleceğim olabilecek bir hikayeydi.
Acı acı gülümsedim.
.... Haha, dürüst olmak gerekirse, şimdi ölsem daha rahat olmaz mıydı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Become The Wife of The Male Lead
FantasyBu dünyanın kurtarıcısının elindeki korkunç ölümünden sonra ruhu sonsuz acıya mahkum edilen, son kötü adam "Fiona"nın bedenine sahiptim. Sırf gayri meşru bir çocuk olduğu için kendi ailesi tarafından işkenceye maruz kalmıştı. Böylece... romanın başl...