I Become The Wife of The Male Lead

Bölüm 130: Savaş çekişmesi

Veliaht prens ve imparatoriçe olmayan toplum barışçıldı. Buna ek olarak Livyia yanımda olduğu için sosyal hayatım daha da rahatlamıştı.

"Nişanlı değil misin?"

"Nişanlı mı?"

Livyia'ya boş boş baktım, sonra bir farkındalıkla iç çektim.

"Doğru, genellikle bir nişanlın vardır..."

Bunu hiç düşünmedim çünkü benim için çok tanıdık bir kavram değildi.

"Sanırım bunu düşünmeliyim...?"

Ancak Sigren'in de aklında bir nişan ya da evlilik olup olmadığı konusunda şüpheliydim. Bu hiç konuşmadığımız bir şeydi ve o da hiç bahsetmemişti.

Livyia mırıldandı. "Leydi Fiona birçok yönden her zaman rahattır."

Garip bir şekilde kıkırdadım. Rahatlamak yerine, bunu hiç düşünmemiştim çünkü uzun zamandır ondan ayrılıp ayrılmayacağımı düşünüyordum.

"Acil bir şey yok."

Şey, benim düşüncem henüz Abel'in başkente gelmemiş olmasıydı. Akşam 8'den sonra insanların Heilon konağını ziyaret etmesini yasaklayan bir babaydı. Yani, aniden 'nişanlanıyoruz!' diye ilan edersem, ne tür bir tepki vereceğini hayal bile edemezdim.

Ancak komik olan, Sigren'in aslında bu yasağı takip etmesiydi. O bir prensti, ne isterse yapabilirdi. Akşam 8'den sonra gelmeye karar verirse, konaktaki hiç kimse onu kontrol edemezdi. Ama sadakatle kurallara uydu. Aslında bunu Abel'i dinlediği için mi yaptığını merak ediyordum. Bu iki adamı düşünerek gülümsemekten kendimi alamadım. Şahsen ilişkilerinin biraz komik olduğunu düşünüyordum.

Sigren benimle evlenseydi, o zaman Abel onun kayınpederi mi olacaktı? Bekle... Sanırım önce Sigren'e bu gerçeği kabul edip etmeyeceğini sormalıydım.

Her neyse, Livyia ile konuşmam bana birçok yönden yeni bir sorun çıkardı. Konağa geldiğimde bile hala bunu düşünüyordum.

Bu önemli bir konu gibi görünüyordu, özellikle de birbirimizin gerçek duygularını doğruladığımız için.

Ama nişan nasıl olmalıydı?

Hiç yapmamıştım, bu yüzden gerçekten bir fikrim yoktu.

"Nasıl nişanlandın?" Isaac'ın tatil belgelerini damgalarken sordum.

Isaac belgeleri kibarca kabul etti ama perişan görünüyordu.

Bu adam karısıyla kavuşacaktı, ama bu ifadenin nesi vardı?

"Affedersiniz hanımefendi, ama neden aniden bir nişanla ilgileniyorsunuz..."

"Sadece bilmem gerektiğini düşündüm."

"Ekselansları mı teklif etti?"

"Hayır."

Hmm... teklif, bu çok büyük bir umut değil miydi?

Isaac rahatlamış bir yüz ifadesi yaptı.

"O zaman bekle."

"Nasıl?"

Isaac'ın Abel'in astı olduğunu hatırladım.

"Evet, önce size evlenme teklifi yapmalıdır."

"Eğer yapmasa?"

"Eh, Hanımefendi'nin kişiliği göz önüne alındığında, bence o kişi size daha sıkı tutunmaya hazırlanıyor olmalı."

Bu bir sorundu. Geçen sefer ne olduğunu düşünürsek, bunu yapıp yapmayacağından emin değildim. Aksine, büyük olasılıkla ona tutunmak zorunda olan bendim.

Isaac daha sonra sakince söyledi. "Bence, hareketsiz kalamayan bir hanımefendi için, o mükemmel bir eşleşme."

"Benim hakkımda böyle mi düşünüyorsun?"

"Hanımefendi, yıllardır Heilon'da olan ve arkasına bile bakmadan ayrılan sizsiniz."

"Bekle, herkes hala buna üzülüyor mu?"

"Ah.. Kesinlikle. Tabii ki, hepimiz yetişkin olduğumuz için bunu açıkça ortaya koymuyoruz."

Isaac gözlerini kıstı.

"Ama dürüst olun Hanımefendi, Majesteleri ile bir ilişki içinde olmasaydınız, burada kalmaya hiç niyetiniz olmazdı, değil mi?"

"Sanırım öyle?"

"Gördünüz mü? Haklıyım, değil mi? Beklendiği gibi, bir ilişki içinde olmak, Prens Sigren'in size sıkıca tutunmak için yapabileceği tek uygun harekettir."

Isaac sakince ekledi.

"Pekala, bu iyi. Sizi bu kadar seven bir kişinin eşiniz olması bizi rahatlattı, Hanımefendi."

Bir saniye, biraz kafam karıştı. O zaman, sadece işimi iyi mi yapmam gerekiyor?

Isaac omuz silkti.

"Yine de, dürüst olmak gerekirse, sizin seviyenizdeki biri için, ortakları bir kereden fazla değiştirmek normaldir. Bu yüzden, endişelenmeyin."

Ah, sanırım bunu Livyia'dan da duymuştum.

Başını salladım ve Isaac'i sırtından ittim.

"Tamam, cevap için teşekkürler. Şimdi karına geri dön."

Isaac tatil evraklarını salladı.

"Hanımefendi gerçekten en iyisi."

"Açıkça söylüyorsun. Yani, o zaman olanları Abel'den bir sır olarak saklayacaksın, değil mi?"

Isaac sırıttı.

"Hanımefendi, bunu Usta'dan gizlememin hiçbir yolu yok."

"Onu geri ver."

"Güle güle hanımefendi."

Isaac bir anda ofisimden ayrıldı.

Dilimi hafifçe tıklattım.

Aynen böyle, Abel'in dırdırcı bombası doğrulandı. Görünüşe göre, tatil denen rüşvet işe yaramadı.

Ne serseri.

***