I Become The Wife of The Male Lead

Bölüm 154: Karar

"Neden bana yalan söyleyip onu sakladın?"

"Çünkü ben acınasıyım..." Sigren dudağını ısırdı.

Beklenmedik cevabıyla gözlerim genişledi. Neden acınası hissediyor?

"Bu imparatoriçe'nin amacı."

"Onun amacı?"

"Evet, hepsi kasıtlı. Seni cezbetmek için kasıtlı olarak annene benzeyen bir kadını imparatorun yatak odasına itti. Annenle aynı durumda olan bir kadına göz yumamayacağını düşünmüş olmalı...."

Sigren hayal kırıklığı durumundan biraz da olsa çıktı.

"Ve bilmeme rağmen yine de yaptım."

Evet, sanırım. Sigren'in kalbi demirden değildi. Kesinlikle zayıf yönleri de vardı. Ve imparatoriçe onu anlamıştı.

"Bu bile utanç verici."

Omuz silktim. Söyleyecek bir şeyim yoktu. "Eh, tehlikede olan bir kadını tanımıyormuş gibi davransaydın ben de bundan hoşlanmazdım."

Sigren acı acı güldü. "Benim hakkımda böyle geniş fikirli olduğunda kötü hissediyorum, Fiona."

"Eğer büyük bir kalbim varsa, teşekkür etmen gerekmiyor mu?"

Her neyse, Sigren söz konusu olduğunda yumuşak bir tarafım vardı.

Sigren bana sarıldı ve fısıldadı, "O zaman öfkelenip sebebini bilmeden kaçacağından korkmuştum...."

Bu çok kötüydü! Benim hakkımda ne kadar aşırı sözler söylüyordu.

"Her neyse, yemin ederim, onunla hiçbir ilgim yok."

"Tamam, sana inanacağım." Artık dürüst olduğuna göre, sorun yoktu. Artık ona kızamazdım. Ben de kendimi sorumlu hissettim. Ayrıca ölen annesi hakkında konuşmak istemedim çünkü bu onun için çok hassas bir konuydu. Öyleyse konuşmayı burada bitirelim.

"İmparatoriçe'nin gözlerinden kaçmasına ve onu orta derecede güvenli bir yere geri göndermesine yardım edeceğim."

"Tamam, yardıma ihtiyacın olursa bana haber ver." Ona sarıldım. Ama bir şekilde bunun böyle bitmesinin çok kolay olduğunu düşündüm.

***

Livyia bana aynen böyle bir şey söyledi. "Leydi Fiona, sizi bazı taze genç adamlarla tanıştırmalı mıyım?"

"Leydi Livyia, biriyle çıkıyorum."

Livyia hayranını açtı ve kocaman bir gülümseme yaptı. "O kişi hakkındaki söylentiler bugünlerde çok çirkinleşti."

Ah, Livyia kızmıştı.

Garip bir şekilde gülümsedim. Ama bunu çürütemedim. Çünkü söylediği tam olarak doğruydu. Son zamanlarda, Sigren'in gizemli genç şarkıcıyı tercih ettiği söylentileri herkesin sohbetinin konusuydu. Söylentiyi yayan kişi imparatoriçe olmalıydı.

Artık neden birdenbire kendini tecrit dönemini bozduğunu ve asil toplumda aktif hale geldiğini anlamıştım. Yani tam olarak hedeflediği şey buydu. Ne kadar da üst düzey bir hamle yapmıştı.

Kendisinin öldürdüğü Sigren'in annesiyle aynı durumda olan bir kadın getirmiş, sonra ona bir can simidi tutunarak önünde sallamıştı. Daha sonra bunu Sigren'in itibarına zarar veren söylentiler oluşturmak için kullanmıştı. Daha da üzücü olan, böyle bir durumda sadece kendimi savunmaktan başka bir şey yapamamdı.

"Bir yanlış anlaşılma var."

Ancak, ne kadar iyi açıklasam da, Livyia için bu, sevgilisinin ilişkisini reddeden masum bir kızın sözleri gibi gelmeliydi.

"Bu dünyadaki tüm kızlar, sevgililerinin ilk kez aldattığına tanık olduklarında bunu söylerler."

Vay canına, Livyia, bu biraz kabaydı.

Livyia usulca güldü, "Yani, daha iyi bir partner bulmalısın."

Sosyal dünyada imajımın ne olacağı açıktı. Daha önceden, prensin Heilon'un gücünü kullanmak için kasıtlı olarak bana yaklaştığına dair bir söylenti zaten vardı. Şimdi, insanların görüşleri daha çok bu söylentiden yanaydı. Sonunda, bir adam tarafından kandırılan ve yararlanılan masum aptal genç bir bayan olmuştum.

İmparatoriçe ve ona yakın olan hanımlar bu söylentileri yaymak için çok çalışmış olmalıydılar.

Şimdi, Livyia bile bu tür bir teklifte bulunmuştu, bu da beni daha da hayal kırıklığına uğratmıştı, çünkü bunu benim tarafımdaki insanlara bile doğru bir şekilde açıklayamamıştım. Başka bir şey de, bu söylentinin Abel'in kulaklarına düşmesinden korkuyordum. Eh, bunu duyduğundan oldukça emindim. Bu yüzden bugün evden çıkmıştım. Tepkisinden korktum ve dürüst olmak gerekirse, son zamanlarda sürekli gelen evlilik mektuplarıyla da yüzleşmek istemedim.

"Seni mutlu görmeyi tercih ederim!"

Niyeti iyiydi. Hatta böyle dokunaklı sözler bile söylemişti.

Derin bir iç çektim.

"Affedersiniz. Leydi Fiona Heilon?"

Yukarı baktım. Önümde benim yaşlarımda bir adam durmuştu. O yüze biraz aşinaydım. Yine de bu kimdi?

"Hatırlar mısın bilmiyorum ama geçen sefer sana çiçek vermiştim."

Çabucak aklıma geldi. Ah, bu lanet olası piç bana o çiçeği verdikten sonra yüzünü göstermeye cesaret mi etti? Ne büyük bir cesareti vardı! Hemen gidip Abel'e söylemeli miydim? Hayır, Abel'e gitmeye gerek yoktu. Onunla kendim ilgilensem daha iyi olurdu. Tabii ki kişisel amaçlarım içindi. Sigren ve şarkıcı hakkındaki söylentiler yüzünden çok huysuzlaşmıştım.

Evet, ne kadar ironik. Sigren'in önünde çok havalıymış gibi davrandım ama sonunda hala içimde bir his vardı. Kıskanmadan edemedim.

Hadi bu lanet olası piçle başa çıkmanın iyi bir yolunu bulalım. O bir soyluydu, bu yüzden onunla hızlı bir şekilde başa çıkmak iyi olmazdı.

Genişçe sırıttım.

"Sorun nedir?"

Adam sakince cevap verdi.

"Benim adım Paul Steven."

Tabii ki, bu piçin adının Paul ya da aptal olup olmadığı umurumda değildi.

Paul sosyal gülümsemesini verdi.

"Geçen sefer çiçekleri aldın mı?"

"Ah, tabii ki."

"Heilon ailesine defalarca evlilik teklifinde bulundum, ancak cevap gelmedi."

"Babam istemiyor. Yani bu bir cevap için yeterli olmalı."

Ama benim derdim bu adamın bana neden böyle çiçekler vermesiydi. Çiçeğin farklı bir anlamı var mıydı?

"Bunun ne anlama geldiğini biliyorum. Ama Leydi Heilon, bir an için konuşabilir miyiz?"

"Reddedeceğim."

Paul üzgün görünüyordu.

"Görünüşe göre çiçekler hakkında bir şeyler öğreniyorsun."

"Evet, benimle alay etmek için mi gönderdin?"

Başını salladı.

"Kesinlikle hayır. Sakıncası yoksa, kendimi savunmam için bana bir şans verir misin?"

Ardından sesini alçalttı.

"Burada söylemek zor...."

Sonunda, birbirimizi yalnız görmemiz gerekecekti. Bu bir tuzak mıydı yoksa faydalı bilgiler mi olurdu diye merak ettim. Ben bir büyücüydüm. Bu yüzden, tehlikeli bir şey olsa bile iyi olacağımı düşünüyordum.

Ancak ben anlaşmak üzereyken biri bana arkadan seslendi.

"Bayan Fiona Heilon?"

Derin ama aynı zamanda yumuşak bir sesti.

Arkamı döndüm ve tanıdık bir yüz gördüm. Son zamanlarda beni rahatsız eden yüzdü, şarkıcı.

"Ah? Neden?"