I Become The Wife of The Male Lead

Bölüm 88: Seçim Senin

Bu kez ortağım Sigren'di. Şimdi onunla çıkıyordum ve başka bir erkekle ortak olsaydım garip olurdu. Geçen seferki atmosfer, ikimizin de daha önce olanları zihinsel olarak reddetmesi nedeniyle yok olmuştu.

Sigren elimin arkasını hafifçe öptü.

"Bugün de güzelsin, Fiona."

"...."

Ona ince bir bakışla baktım.

Başını hafifçe eğdi. "Güzeli mi tercih edersin?"

İltifatları sevmediğimden değildi. Bunu ondan duymak garipti.

"Bugün yine saçını indirdin." Sigren saçımla tatmin edici bir şekilde oynadı. Saçımdaki karışıklıkları çıkarmaktan hoşlanıyor gibiydi.

"Senin yüzünden."

"Benim mi?"

Bunu söyledikten sonra boynunun ensesine baktım. Geride bıraktığım izler çoktan gitmişti. Bir dahaki sefere onu çok sert ısırmalıydım. Ve bundan utansa iyi olurdu.

Saçlarımı elinden aldım. Sigren gözlerini kocaman açtı.

"Ah."

"Hizmetçim hala genç ve saf olduğu için şanslıydım."

Aksi takdirde utançtan ölürdüm.

Beklenmedik bir şekilde, Sigren'in yüzünde hafif bir kızarma vardı. Dürüst olmak gerekirse, onun bu tür naif bir tarafı olduğunu görmek biraz tuhaftı. Çünkü bana rahat bir şekilde dokunmuştu.

Sigren parmaklarını boynumun ensesine koydu.

Ah, gıdıkladı.

"Bir dahaki sefere dikkatli olacağım."

"Böyle bir şey söylemeyi seven biri olduğunu bilmiyordum."

Kayıtsız bir bakışla cevap verdim. Şimdiye kadar huysuz küçük bir çocuk yetiştirdiğimi sanıyordum, ama aman tanrım, kurt gibi olduğu ortaya çıktı.

"Üzgünüm, bu kadar açık olduğunu gerçekten bilmiyordum."

"..."

Açık olması beni bir an suskun bıraktı.

Wah, anladım! İlk kez bir kıza öpücük işareti koyuyordu, anladım!

Sigren'in yakışıklı yüzüne baktım. Ah, gerçekten, yüzündeki o bakışın nesi var? Bu tür bir yüzle, Heilon'daki kadınların onu neden yalnız bıraktığını gerçekten merak ettim.

"Lütfen bundan sonra dikkatli ol. Son zamanlarda hava çok sıcak, saçımı kaldırmayı tercih ederim."

Elini tuttum. Ne söyleyeceğimi bilememek yerine, artık söyleyecek hiçbir şeyim yokmuş gibiydi. Nedense Sigren sırıttı ve sanki sözlerimi duyuyormuş gibi başını salladı.

"Tamam, gelecekte dikkatli olacağım."

".....?"

Ne oluyor? Neden bu kadar mutluydu? Cümlemin hangi kısmı bu kadar iyiydi?

Kafa karışıklığıyla salona girdim.

***

Her prestijli aile gibi, Priscilla Konağı'nın balo salonu da kalabalıktı. Ve kalabalığın çoğu soyluydu.

Ama Livyia'nın keskin gözleri varmış gibi görünüyordu. Beni hızla kalabalığın arasında buldu ve beni görür görmez bana yaklaştı.

"Majesteleri Prens Sigren, Leydi Fiona. Davetimi kabul ettiğiniz için teşekkür ederim."

"Beni davet ettiğin için teşekkür ederim."

Sigren de onu hafifçe karşıladı.

Livyia, insanların gözlerini ışıldatabilen güzel bir kadındı, ama şu anda yüzü görünüşte kasvetli bir görünüme sahipti.

"Leydi Fiona içmeyi seviyor mu?"

"Aslında, içmekten gerçekten hoşlanmıyorum, ama .. Tatlı şeyleri severim."

Livyia sırıttı ve yakındaki bir tepsiden iki bardak aldı.

"O zaman, bu içecek zevkinize uygun olmalı."

Bardakları Sigren'e ve bana uzattı. İçeceğin rengi güzeldi ve kokusu tatlıydı. Yardım edemedim ama biraz ilgimi çekti, bu yüzden yavaş yavaş içtim. Alkolün olağan acı özelliğinden ziyade, bu içeceğin güçlü bir ferahlatıcı tadı vardı.

"Lezzetli."

"Doğru mu?"

İlk bardağı hızla boşalttıktan sonra ikinci bir bardak aldım.

"Sen, iç..."

Sigren bana söyleyecek şeylerle dolu bir yüzle baktı.

"Ne?"

Sigren bir şey söyleyecekti ama dudaklarını kapattı, sonra sessizce bardağını yere koydu ve bardağını başka bir içecekle değiştirdi. Muhtemelen alkolsüz bir içecekti

"İçmekten hoşlanmıyor musunuz, Majesteleri?"

Soran Livyia'ydı ama Sigren'in gözleri hala üzerimdeydi.

"Öyle değil, ama bence bugün içmemek daha iyi olur."

Görünüşe göre Sigren, en az birimizin ayık kalması gerektiğine inanıyor gibiydi. O ve ben güçlü içiciler değildik. Abel harika bir içiciydi.

Livyia yumuşakça gülümsedi, ama yüzü görünüşte komik bir şey bulmuş gibiydi.

"Doğru, o zaman partnerinle bir an konuşabilir miyim, Masteleri?"

O kadar güzel bir ifadeydi ki, yanından geçen adamlar geriye dönüp baktı. Kendini en iyi nasıl çekici göstereceğini biliyor olmalıydı.

"...."

Ancak, o gülümsemenin yönlendirildiği gerçek kişi olan Sigren, tedirgin görünüyordu.

Sonunda, çabucak cevap verdim. "Elbette."

Livyia'nın sadece işe yaramaz şeyler hakkında konuşmak için böyle bir şey isteyeceğini düşünmemiştim. Önemli bir sebep olmalıydı.

Livyia gülümsedi ve kolunu benimkine bağladı. Bu yakınlık hesaplanmalıydı ama ben buna pek dikkat etmedim. Hesaplanmış olsun ya da olmasın, onu açıkça reddetmemin bir yolu yoktu. Pek çok insan bu kadar güzel bir genç bayanı açıkça reddedemezdi ve ben kesinlikle onlardan biri değildim.

Sigren'e baktım. Yüzü memnun görünmüyordu.

Lütfen yüzünü düzelt.

"Majesteleri, geri döneceğim."

"Yakında geri gel."

Sahibi gittiğinde bağlı ve sızlanan bir köpek gibiydi.

Aniden, görünürde bir sebep olmadan üzüldüm.

Livyia kıkırdadı, belki de benzer bir düşüncesi vardı.