I Become The Wife of The Male Lead

Bölüm 114: Samimiyet savaşı

Heyet, kalmaları gereken Vikont Aden'in mülküne geldiğinde, zaten geceydi. Dinlenmek için bagajlarını mümkün olan en kısa sürede konaklama yerine taşıdılar.

Sigren nerede uyuduğunu pek umursamıyordu çünkü sonunda sabah erkenden yola çıkacaklardı. Ancak, lordun kalesine davet edilmişti. Sigren misafirperverliklerini kabul etti. Ayrıca hayır demek de zordu.

Dürüst olmak gerekirse nedeni Fiona'ydı. Fiona'nın normal bir handa kalmasını istemiyordu. Vikont Aden'in kalesi onun için çok daha rahat olurdu.

"Ekselansları, buraya kadar gelmeniz bir onurdur."

Vikont Aden, çok sıradan bir görünüme sahip orta yaşlı bir adamdı.

"Sana borçlu olacağım."

"Size hizmet etme fırsatına sahip olmak bizim için bir onurdur."

Vikont Aden ailesini tanıttı. Rutin bir prosedürdü.

Bir an için Sigren, Fiona'nın Vikont'un kızlarını arkadaş canlısı bir şekilde selamladığını gördü. Benzer yaşta görünüyorlardı.

Bir süre sonra Sigren, tahsis edilen odasına gitmeye çalışan Fiona'yı yakaladı. Bütün gün düzgün bir konuşma yapamamışlardı.

"Buraya gelmekte zorlandın mı?"

"Sorun yoktu." Fiona onu kolunu tuttu ve odasına aldı.

Sigren savunmasızlığına karşı biraz şaşkın kaldı.

"Peki ya Kwonter?"

"Tabii ki, o şehirde. Lord'un kalesinde tehlikeli bir şey olacak gibi değil."

"Sordum çünkü o senin eskortun."

"Ona eskort olarak ihtiyacım olan tek zaman canavarlarla savaştığımız zamandır."

Eh, Fiona güçlüydü. Canavarlarla savaşması dışında Kwonter'ın yardımına ihtiyacı yoktu.

"Kwonter ile yalnız kalmakta iyi misin?"

"Evet, düşündüğümden daha eğlenceli."

Abel, Kwonter'a boktan bir köpek dedi, ancak Fiona ona baktığında, çocukken gördüğü golden retriever'ı hatırladı. O kadar sevimli olmayabilirdi, ama eşsiz rahat atmosferi kabaca aynıydı.

"...."

Sigren elini hafifçe Fiona'nın yanağına koydu.

Fiona yanağını nazikçe eline sürttü, "Sigren, sorun ne?"

"Seni öpebilir miyim?"

"Şey..."

Fiona'nın gözleri bir an için büyüdü. Sonra dudaklarını hafifçe yaladı. Endişeli görünüyordu.

Tam o sırada kapı çalındı.

"Affedersiniz, akşam yemeğinin hazır olduğunu size bildirmek istiyorum."

"Dışarı çıkıyorum," dedi Fiona aniden.

Bu noktada, cennet bile ilişkilerinin dikkatini dağıtmaya çalışıyor gibiydi. Sigren pişmanlıkla iç çekti.

***

Yemek salonunda muhteşem bir yemek servis edildi. Bunun için çok çaba sarf edildiği açıktı. Beklenmedik bir misafirperverlikti. Sigren pozisyonunun farkındaydı. İmparatorluk ailesinin bir üyesi olmasına rağmen, konumu hala belirsizdi. Bu yüzden sadece düzgün bir yemek servis edeceklerini ya da en azından onu ihmal etmeyeceklerini düşünmüştü. Ama bu olmadı. Vikont'un kendisi, Sigren'e bir bardak değerli bir şarap bile uzattı.

Sigren, kaba olmamak için ölçülü bir şekilde içti. Gayri meşru bir çocuktu, herhangi bir görgü kuralı bilmediğine dair söylentilerin dolaşmasından kaçınmak için çaba sarf etmek zorundaydı.

Vikont, Sigren'in düşündüğünden daha çok kendisiyle ilgilenen bir kişiydi. Tam olarak söylemek gerekirse, Vikont Sigren'in dikkatini çekmek istiyor gibi görünüyordu. Veliaht prensin itibarı son skandal nedeniyle düşmüştü ve bazı soylular Sigren'e doğru bir ip üzerinde yürümeye çalışıyor gibi görünüyordu ve vikont tam olarak o soylulardan biri gibiydi.

Yatma zamanı yaklaşırken Sigren odasına geri döndü. Fiona ile konuşmak istiyordu ama o dinleniyor olmalıydı.

"Majesteleri, sizi bekliyordum."

"...."

Sigren, odasındaki sahneyi gördükten sonra kısa bir süre suskun kaldı. İnce iç çamaşırı giyen bir kadın yatağında yatıyordu. Kadını hatırladı. Onunla daha önce tanışmıştı. Vikont'un ilk kızıydı. Yine de adını hatırlayamadı.

Nesnel olarak, beyaz esnek tenli ve iç çamaşırı giyen o kadın oldukça çekiciydi. Ancak elbette Sigren için çok tatsız bir manzaraydı.

"Hanımefendi, lütfen odanıza dönün, sırf babanız yüzünden böyle şeyler yapmayın."

Bazen çocuklarını satarak kar elde etmek isteyen insanlar oluyordu. Sigren en çok o tip bir insanları küçümsüyordu.

Kadın çok tatlı bir sesle cevap verdi, "Hepsi benim isteğim, Majesteleri. Lütfen, bana sarıl."

Yüzünde sanki reddedilmeyeceğini biliyormuş gibi kendinden emin bir gülümseme vardı. Nadiren reddedilen bir kız olduğu açıktı.

"...."

Sigren'in başı ağrıyordu. Bir suikastçı olsaydı, ikiye bölünürdü.

Sigren, Fiona'nın söylediklerini hatırladı.

["Bayanlara karşı nazik olmalısın."]

Sigren, Fiona'nın dediğini yapmaya karar verdi. Bu yüzden, bu saçma sapan kadını kovmak yerine başka bir yol seçti.

"Eğer dışarı çıkmazsan, ben dışarı çıkarım."

"Bekle, Majesteleri-"

Sigren tereddüt etmeden kapıyı kapattı.

'Nereye gitmeliyim?'

Kararlı davranmasına rağmen, aslında biraz çakırkeyifti ve komik bir şekilde bu, Fiona'yı daha da özlemesine neden oldu.

Bu saçma durumdan şikayet ederse tepkisinin ne olacağını merak etti, iç çamaşırlı bir kadın yatağında yatıyor ve ona saldırmaya çalışıyor. Bu onu kıskandırır mı? Eh, bu olsaydı harika olurdu.

Sonra düşündü, eğer bu saçma olayın tam tersi olsaydı...

Adamı hemen pencereden dışarı atacaktı.

Bu düşünceyle Sigren, Fiona'nın kapısını hafifçe çaldı.

***