I Become The Wife of The Male Lead

Bölüm 98: Patlama ve Büst (1)

"Sigren, biri sana yasadışı bir kumar çukurunda bahis oynamanı söylerse ne yapardın?"

"Onu yok ederdim."

"Evet, bu sensin."

Ama veliaht prens onun gibi miydi?

Ancak o zaman Sigren düşüncelerimi anlıyor gibiydi.

"Önce veliaht prensi test edeceğiz?"

"Evet, gerçek bir test gibi. Doğru seçimi yaparsa, en azından bu tuzağa düşmekten kaçınabilir."

Pekala, veliaht prens yasadışı arenaya gelse de gelmese de, yine de orayı temizlerdim. O canavarların şehrin ortasında var olmasına izin veremezdim.

"Ya bu tuzağa düşerse?"

"Yasadışı arenaya baskın yaptığımızda veliaht prens suçlu olarak tutuklanacaktır."

İmparatorluk ailesi üyesi olduğu için, toplum içinde suçüstü yakalanmak zorunda kalırdı. Değilse, kaybedecek çok şey olurdu.

"Bir tarafta, adalet getirmek için arenaya baskın yapan küçük kardeş. Diğer tarafta ise arenadaki gece hayatıyla gerçekten ilgili olan ağabey."

Halk kimin tarafını alırdı? Hafifçe güldüm.

"Sonuç açık değil mi?"

Keskin kontrast önemliydi. Veliaht prensin itibarı dibe vuracak ve Sigren'in ünü yükselecekti.

"Ne düşünüyorsun?"

Peki, eğer Sigren bundan hoşlanmadıysa, o zaman bu planı zorlayamazdık.

"Fiona, imparator olmamı ister misin?"

Söyleyebileceği garip bir soru ve bu kadar ani mi?

"Bu iyi değil mi?"

Her şeyden önce, Sigren bu dünyadaki en güçlü insandı. Sigren kesinlikle veliaht prensten daha iyiydi. Hayır, yanlış söyledim. Karşılaştırma yoktu. İkisini nasıl karşılaştırabilirim?

Sigren bana garip bir ifadeyle baktı.

"Planımda bir sorun mu var?"

"Hayır, sorun değil. Hadi yapalım."

Her nasılsa, hoş olmayan bir tat gibi oldu.

Tam nedenini sormak üzereyken, bir vuruş sesi geldi.

"Hanımefendi, bu Celine."

"İçeri gel."

Celine kapıyı açtı ve Sigren'i görgü kurallarına göre karşıladı.

"Şimdi geç oluyor."

Saate baktım. Saat zaten sekizdi. Biz konuşurken zaman beklenenden çok daha hızlı ilerliyor gibiydi.

Ha? Bekle, hala saat sekizdi, gece yarısı değil mi? Saat sekizi "geç" demek garip değil miydi?

Celine, kafa karışıklığımı fark etmiş gibi usulca gülümsedi.

"Dük, veliaht prens gelse bile, konağa gelen herhangi bir misafirin ancak saat sekize kadar kalabileceğini emretti."

"...."

Aniden kafamda bir ses yankılandı.

Ding! Kapı saat sekizde kapanıyor!

Sigren'in yüzünde uğursuz bir ifade vardı.

Ah, Abel.. Bu beni utandırdın. Havalıymış gibi davrandı ve yine de böyle bir şey yaptı. Bu onun için çok ucuz değil miydi?

"Si, Sigren?"

Ona baktım. Yüzü çok memnunsuz bir bakış attı. Ama sonra yavaşça koltuğundan kalktı.

Yani, gerçekten eve gidecek miydi? Pekala, önemli şeyleri tartışmayı bitirmiştik.

Ancak Sigren kapıya gitmek yerine önümde durdu. Ah? Ne? Söyleyecek bir şeyi olup olmadığını merak ederek ona baktım. Sonra başını eğdi ve alnımı yavaşça öptü.

"Yarın görüşürüz Fiona."

İzleyen Celine, "Aman Tanrım" diye haykırdı.

"Ah, hmm."

Celine'in önünde böyle olmak çok utanç vericiydi.

Görünüşe göre Sigren gösterişi gerçekten seviyordu. Aşık olduğumuz için böyle olmak normal miydi? Biz arkadaşken, bundan hoşlanmıyor gibiydi.

"Beni uğurlamana gerek yok. Gidiyorum."

Daha sonra Celine'in yanından geçti ve odadan çıktı.

Odada sadece Celine ve utanmış durumda olan ben kaldık.

"Celine... Sigren ve benim aramdaki ilişki Dük'e bildirilecek, değil mi?"

Celine kibarca başını salladı. "Hanımefendi, o kadar da anlayışsız değilim. Sadece ılımlı bir şekilde rapor verdim."

Nazik yaşlı kadın daha sonra bana 'Bunu bir sır olarak saklayacağım!' diyormuş gibi gözünü kırptı.

"Dük, söylediğin şeyleri tam olarak bildirmemi istedi, Leydim."

Aklımdan sessiz bir çığlık çıktı.

AAABEELL!!

O kadar utandım ki ölmek istedim. Çok çocukçaydı. Ona asla baba demeyecektim!

***