I Become The Wife of The Male Lead

Bölüm 71: Değişim

Yorum ve oy verirseniz sevinirimm, elimden geldiğince bölüm atmaya çalışıyorum...;( <33

***

Avizeden gelen ışık göz kamaştırıcıydı. Işıkların altındaki insanlar zarif bir şekilde dönüyorlardı. Tabii ki, Abel ve benim onlara katılmaya niyetimiz yoktu. Yine de topun ev sahibine merhaba demek zorundaydım. Bu, İmparatoriçe'ydi.

İmparatoriçe ile yüz yüze ilk kez görüşüyordum. Dürüst olmak gerekirse, biraz gergindim. Benimle karşılaştırıldığında, Abel'in her zamanki gibi rahat bir yüzü vardı. Sonuçta Abel'di.

"İşte orada."

Abel başını çevirdi ve mırıldandı. Ben de başımı çevirdim.

İmparatoriçe, muhteşem, lüks bir elbise taşıyabilen bir kadındı. Kıvrılmış kalın sarı saçlarına baktığımda, gençken bir güzellik olduğundan emindim.

"Dük'ün katılacağını bilmiyordum."

Neyse ki, İmparatoriçe Abel ile benden daha çok ilgileniyor gibiydi.

"Bu kadar çabayla davet edildiğime göre, cevap vermek mantıklı olmaz mıydı?"

"Yanındaki bayan...?"

İmparatoriçe beni gösterdiğinde, onu görgü kurallarına göre selamladım.

"Benim adım Fiona Heilon. Tanıştığımıza memnun oldum, Majesteleri."

"Ah, söylentileri duydum."

İmparatoriçe bana aşağı yukarı baktı. Ve bu çok uygun gözler değildi.

"Heilon Dükü'nün evlatlık kızı olduğunu duydum?"

"Evet, doğru."

"Evlat edinen babanla geliyorsun. Bu sıra dışı."

Kabaca söylemek gerekirse, henüz sosyal dünyada kimseyi tanımadığımı açıklamak için bir bahane bulmaya çalışıyordum. Ama Abel liderliği ele geçirdi.

"Gözlerimi yakalayan kimse yok."

Vay canına, önümde böyle bir cevap vermesine çok utandım.

"Görüyorum ki evlat edinen kızına iyi bakıyor gibisin, Dük."

"Umursamasaydım, onu aileme getirmezdim."

"Ah, şey, sanırım Leydi Fiona hakkında duyduğum tüm söylentiler bir yanlış anlaşılmaydı."

Sonunda başladı mı?

Dürüst olmak gerekirse, şaşırtıcı değildi. Doğduğumdan beri hiçbir şey olmuyordu. (Kaos anlamında)

Abel dudaklarının köşelerini büktü.

"Evet, Majestelerinin söylentileri nereden duyduğunu bilmiyorum, ancak bunların endişelenmeye değmeyeceği açıktı. Asil İmparatoriçe'nin bu tür söylentiler tarafından sallanmamasını umuyorum."

Karşıdaki kişinin daha fazla bir şey söylemesini zorlaştıran bir cevaptı.

İmparatoriçe hayranını çırpındırdı. Kendi niyeti işe yaramadığı için yüzünde memnun olmayan bir ifadesi vardı.

"Dükün onurlu tavrı.. Bunca yıl değişmediğini görüyorum.. Gerçekten, her zaman aynıydın."

Tabii ki, bunu gerçekten iyi bir şekilde kastetmedi. En yakın yorum, "kaç yaşında olursan ol nasıl hala ukala olabilirsin?" gibi bir şey olurdu.

Abel sırıttı "İmparatoriçe'yi her gördüğümde şaşırıyorum. Majestelerinin zamanın akışını asil bir insan olarak kabul ettiğini görmek güzel."