I Become The Wife of The Male Lead

Bölüm 91: Seçim Senin

"Çünkü sana dokunmak istiyorum." Sigren gururla cevap verdi.

Evet, yirmi yaşındaki genç bir adamın dürüst cevabını verdiğiniz için çok teşekkür ederim.

Başımı eğdim.

"O zaman başına gelenlerden utanıyor musun?"

Sakince başını salladı.

"Dövüldüğüme inanamıyorum..."

Bir kez daha deneyeceğimi düşünmüştüm ama bu sefer Sigren hızla ellerini çekti.

"Ne, serseri."

"Lütfen beni kışkırtma."

"Elimde değil."

Özellikle kızarırken bana geçmişi hatırlatıyordu. Biliyorum, bunu söylemek kulağa biraz sapıklık gibi geliyordu. Ama dürüst olmak gerekirse, utanç duygularımı kenara bırakırsak, aslında aşıklar arasındaki dokunuşlara karşı olan biri değildim. Dürüst olmak gerekirse, umursamıyordum.

"Ve her şeyi yapan sensin ama utanan da sensin."

Sigren bu sözleri mırıldanırken geri çekildi ve sanki saatli bir bombaymışım gibi bana baktı. Benim tarafımdan saldırıya uğramaktan korkuyor gibiydi.

'Sen başlattın!'

Sigren, haksız değerlendirmeye karşı çıkan sessiz protestomda omuzlarını silkti.

"Tehlikeli."

"Ne?.. O kadar kötü müyüm?!"

Neden şimdi vahşi bir hayvan gibi hissettim?

Sigren iç çekti.

"Öyle değil."

Gözlerimi kıstım.

"Artık seninle terasta olmayacağım."

Aklıma geldi de, neden her terasa geldiğimizde hep bir şeyler oluyordu?

"Fiona, çok kızma."

Ha, beni yatıştırmaya çalışmak için çok geçti.

Ama konuşmanın nasıl bu hale geldiğini merak ediyordum.

"Ah, Livyia'dan bahsediyorduk."

Livyia ile oynamama izin vermiyordu, bunun yerine onunla oynamalıydım.

"Neden bunu yapsın ki?"

Sigren'in omzuna dokundum. Önce bu sorunu çözmem gerekiyordu.

"Sigren, endişelenme. Sen benim en değerli arkadaşımsın."

"Arkadaş?"

Oops.

"Hayır, en değerli insan."

"..."

Sigren'in sertleşmiş memnuniyetsiz yüzü hafifçe yumuşadı.

"Aslında, Leydi Priscilla'ya dikkat etmediğimden değil."

"Öyleyse?"

Sigren daha sonra kayıtsızca söyledi. "Doğru, tıpkı dediğin gibi, Leydi Priscilla'nın da güzel olduğunu düşünüyorum."

Kesinlikle kabul ettim.

"Doğru mu?"

"Ama bu yüzden, her zaman balo salonunda bir sürü insanla çevriliydi."

"Bu normal değil mi?"

Bunda yanlış olan neydi? Bunu neden bir sorunmuş gibi söyledi?

Belki de Sigren gerçekten düşüncelerimi okuyabiliyordu. Yanağımı çimdikledi ve bana "hala anlamıyormuşsun gibi görünüyor" diye umutsuz bir bakış attı.

"Eğer onunla birlikteysen, sen de dikkat çekersin."

"Ha? Ah..hah?!"

"Bu gerçekten işe yaramaz bir sebep!"

Eğer ağzımdan o cümle çıkarsa Sigren'in kızacağından emindim.

Yumuşakça gülümsedim.

"Kıskanıyor musun?"

"Evet."

"..."

Bu kesin cevap, hafifçe sorduğum için beni oldukça utandırdı.

Ama Sigren ciddi görünüyordu.

"Pozisyonlarımızın değiştirildiğini hayal et."

Sonra Sigren'i birçok genç bayanla çevrili hayal ettim. Hayal gücümdeki sahne çok parlak ve ışıltılıydı. Kahretsin, bu bir haremdi. Bu olsaydı, tür değişirdi.

Ciddi bir şekilde cevap verdim.

"Sigren, iki kişiyle birlikte olamazsın."

Sigren cevabımı duyarken memnuniyetle başını salladı.

"Doğru, Fiona. Artık nasıl hissettiğimi biliyorsun—"

"Başka birini görmek istiyorsan, önceki ilişkinin bittiğinden emin olmalısın."

Aşıklar arasındaki en önemli görgü kuralları buydu. Aklın artık orada değilse, kesinlikle bitirmelisin!

"...."

Sigren durakladı.

"Demek istediğim bu değildi."

"Gerçekten mi?"

"Böyle bir şey olsaydı, sen böyle mi çözerdin?"

Başımı salladım. "Elbette, hemen ayrılmalıyız, sen de öyle düşünmüyor musun?"

"..."

Bir süredir parlak olan Sigren'in atmosferi yine garip bir şekilde söndü.

"Sorun ne?"

Cevap vermek yerine Sigren alnını alnıma çarptı. Yine de acıtmadı.

Sonra huysuz bir tonda konuştu.

"Bu sefer sana söylemeyeceğim."

Alnıma hafifçe dokundum. Sigren, ne zaman benden şikayet etse, şimdiki gibi alnına çarpardı. Bu onun misillemesi miydi?

"Hadi gidelim."

Sigren elimi tuttu ve beni çekti. Sonunda, garip soruma cevap vermedi. Onu takip ettim ve sakince başımı salladım.

Teras... teras da bir sorundu. Çünkü neden buraya her geldiğimizde bir şeyler oluyordu?

***